‘Straks zelf vissen? Goed idee. Ach nee, ik heb al mijn hengels verkocht’

KAMPEN – Hij maakt de vijftig jaar als zelfstandig ondernemer, als eigenaar van zijn eigen dierenspeciaalzaak, nét niet vol. Tony Korteschiel (69), trekt eind dit jaar de stekker eruit. Toch heeft hij er dan wél veel meer dan vijftig jaar in ‘de zaak’ op zitten. ‘Tenslotte begon ik al op 16-jarige leeftijd in de zaak van mijn vader’, vertelt hij. ‘Wat ik straks ga doen? Vissen? Leuk, maar ik heb geen hengels meer.’ De afdeling waar eerder zijn hengelsport-attributen nog breed stonden uitgestald, is akelig leeg. Er is nog geen verdwaald loodje te vinden. ‘Een opkoper heeft alles meegenomen.’

Het is goed, zo. Zijn drie aaneengesloten panden worden verkocht en een projectontwikkelaar gaat er vijf appartementen in onderbrengen. ‘Of ik de zaak niet beter had kunnen verkopen, zodat iemand anders met de dierenspeciaalzaak verder had gekund? Als je goed nadenkt, dan weet je dat een dergelijke speciaalzaak vandaag de dag geen perspectief meer biedt.’

Japanse Nachtegalen
Zijn pa was duivenmelker en startte, aan de overkant van de huidige dierenspeciaalzaak, een winkel met kippenvoer en duivenzaad. ‘Terwijl moeder bezig was met het eten, waren pa en ik beneden, klanten helpen.’ Tony was toen zestien, zeventien. Waar zijn vader kippenvoer en duivenzaad aan andere hobbyisten verkocht, had Tony grotere dromen. ‘Ik begon vogels te verkopen. We hadden destijds zelfs een etalage met vogels.’ Al snel kwamen er ook reptielen en knaagdieren bij. ‘Toen we in ’68 naar de Groenestraat verhuisden, mocht ik boven broedkamers en volières maken.’ Hij herinnert het zich nog als de dag van gisteren. De zaak groeide. Werd, zonder eerder vooropgezet plan, een dierenspeciaalzaak. ‘We verhandelden toen nog tropische vogels die je nu niet meer tegenkomt. Tangara’s, Bladvogels, Japanse Nachtegalen…’ Tony bleek een trendsetter. Maar gaandeweg kwamen er steeds meer liefhebbers, die thuis kanaries en parkieten kweekten. ‘Als dierenspeciaalzaak kom je daar op een gegeven moment niet meer tussen.’ De laatste jaren moest hij het allang niet meer hebben van ‘de winst op de vogels’, maar van de zaken eromheen. ‘Konijnen en cavia’s zijn ook niet winstgevend. Je hebt er zoveel verzorging aan, dat zo’n diertje zeker vier, vijf keer zoveel moet opleveren om alleen al uit de kosten te komen.’

Aquariums
Inmiddels is zijn verhaal natuurlijk al voorbij 1972; het jaar waarin Tony trouwde en zijn eigen dierenspeciaalzaak, aan de overzijde van het vroegere pand van zijn vader, opende. ‘We zijn boven de oude winkel gaan wonen, dus de volières moesten weg en kwamen hier.’ Ook besloot hij een afdeling voor aquariums te maken. Een gouden greep, want waar het in de ‘vogelbusiness’ steeds lastiger werd, floreerde de waterwereld. ‘Ik heb heel veel aquariums ingericht en expertise opgebouwd’, klinkt het trots. ‘Nu worden veel aquariums via internet verkocht. De handel is niet interessant meer, want als je een aquarium van anderhalve meter eerst naar de winkel moet laten komen, en dan nog eens twee, drie hoog een flat in moet brengen… Nou, laat dan DHL het maar doen’, lacht hij.

Hengelsport
Al in 1974 begon hij met een hengelsportafdeling. Dat kreeg grote vleugels toen hij in 1984 het ‘zijgebouw erbij kocht’. ‘Kampen is qua viswater het Mekka voor de sportvisser!’ Vooral Duitsers deden veelvuldig Kampen - en zijn winkel - aan. ‘Hengelsportvereniging Ons Vermaak besloot om veel van de door haar beheerde wateren niet onder te brengen in de Grote Visvergunning. Een ieder die dus in haar wateren wilde vissen, moest een vergunning bij Ons Vermaak kopen.’ Korteschiel werd de grootgrossier van deze vergunningen. ‘Er zijn jaren bij geweest waarbij ik wel voor 25- tot dertigduizend euro aan visvergunningen verkocht!’

Ruitersport
Toen de kinderen groter werden, besloot hij ook de ruitersport erbij te doen. Op zolder. Een goede zet, zo bleek. ‘We kregen veel jonge meisjes die met paarden bezig waren en hier hun benodigdheden kochten. Hengelsport voor de jongens en de mannen, ruitersport voor de dames. Een mooi samenspel. Net als de hengelsport en de aquariums. De diehards vissen ook in de winter, maar de minder fanatieke vissers zijn in de winter juist bezig met de vissen in hun aquarium.’ Als winkelier profiteerde hij ook bij de ruitersport van zijn rol als voorloper. Maar tijden veranderen.  

Gelukkig bleef hij met de hengelsport goede zaken doen. ‘Naast Duitsers komen er hier de laatste jaren ook veel Russen die in Duitsland wonen. En Polen, die hier in de kassen werken. Allemaal hebben ze het vissen met de paplepel ingegoten gekregen. Wat dat betreft lijken ze heel erg op de Kampenaren en de Urkers.’ Voor Korteschiel was de sportvisserij jarenlang de kurk waarop zijn zaak dreef. ‘Dat realiseerde ik me eens te meer toen ik alles had verkocht. Wat blijft er nu nog van mijn speciaalzaak over?’ 

(Door Alex de Jong @ Attest Communicatie)