‘Het getuigt van persoonlijkheid en volwassenheid dat hij mij zelf belde’

(door Mark de Rooij)

AMATEURVOETBAL

Kampenaar Jonathan van Marle wordt binnenkort voor de eerste keer vader en verruilt daarom hoofdklasser Berkum voor tweedeklasser IJVV. En dat terwijl hij, mede dankzij een anderhalf uur durend telefoongesprek met Chris van der Meulen, net zijn draai had gevonden bij de Zwolse amateurgrootmacht. “Je moet toch iets vaker een balletje afgeven aan mij.”

Het is de vraag of en in welke vorm er dit seizoen nog gevoetbald wordt en dat is jammer voor Berkum en Van Marle, die zo sterk waren begonnen. Berkum bovenaan, de centrumspits vijf keer trefzeker in zes duels. Het inmiddels stomvervelende vervolg is bekend en de realiteit is dat Van Marle (29) zijn laatste wedstrijd in de hoofdklasse waarschijnlijk al heeft gespeeld. “Als de coronacijfers nu drastisch omlaag zouden gaan, had je nog kans, maar het schommelt zoveel. Ik denk dat competitievoetbal heel lastig wordt”, zegt Van Marle, die met een dilemma zit wanneer er in mei/juni alternatieve regiocompetities gaan worden gespeeld. Speelt hij dan bij IJVV of Berkum? Aangezien trainers die competitie beschouwen als een voorbereiding op het nieuwe seizoen is het logisch dat ze ook met de selectie van volgend seizoen willen werken. “Ja misschien is het logisch dat ik dan bij IJVV meedoe. Ik weet dat nog niet. Het zal in goed overleg gaan”, verwacht Van Marle, die na acht seizoenen buiten Kampen toe is aan minder reistijd en kiest voor een club in zijn ‘heimat’. Met IJVV hoopt hij wel de stap naar de eerste klasse te maken en daar zijn doelpunten van de spits hard voor nodig, dus afbouwen wil Van Marle het niet noemen. “Ik blijf een fanatieke speler die er honderd procent voor gaat en dat zal ik nu ook blijven doen. Maar er is meer ruimte voor het gezin.”

Van Marle beseft dat hij bij IJVV een speler gaat zijn waar naar gekeken wordt door supporters en medespelers, net zoals dat het geval was bij KHC en WHC. Een wereld van verschil met zijn situatie bij Berkum, waar hij één van de elf is. “Daar spelen elf toppers, anders zit je niet op dat niveau. Bij een tweedeklasser zullen er meer spelers zijn die leunen op de betere spelers. Dat is ook een mooi iets: dat je andere jongens beter kunt maken. Ik weet niet of ik zelf nog een betere voetballer kan worden in de tweede klasse. Dat is afwachten. Misschien dat ik van een nieuwe trainer (Emiel Diender, MdR) weer nieuwe dingen leer.”

‘Voor promotie kunnen gaan’

Het moge duidelijk zijn dat (door corona) de periode Berkum niet geworden is wat hij er van verwacht had, maar na een moeizaam eerste seizoen leken de puzzelstukjes dit seizoen wel op zijn plaats te zijn gevallen.

“Iedereen topfit, we stonden bovenaan, ik stond zelf tweede op de topscorerslijst van de hoofdklasse. Ik weet zeker dat wij met dit elftal voor promotie hadden kunnen gaan. En ik denk dat ik er ook nog genoeg had gemaakt.”

Belangrijk telefoongesprek

Dat het voor een centrumspits bij Berkum lastig is met de onvoorspelbare klasbakken Chris van der Meulen en Johnsen Bacuna op de flanken ervoer Jonathan van Marle in zijn eerste seizoen, en dus besloot de Kampenaar de oudste van de Van der Meulen-broers vorige zomer maar eens te bellen.

“Ik zag dat wij een team kregen dat in mijn ogen met de top mee kon draaien. En als je in de top mee wilt draaien, dan heb je gewoon doelpunten nodig. Dan is het belangrijk dat alle drie de aanvallers veel gaan scoren en dat ook doelpunten van een centrumspits hard nodig zijn. Dus ik heb Chris gewoon gebeld en gezegd: ‘als wij naar de top van de hoofdklasse willen, moeten we het alle drie goed doen en moet er toch iets vaker een balletje worden afgegeven aan mij.’ Hij had nog nooit een medespeler gehad die hem zelf opbelde. We hebben anderhalf uur aan de telefoon gezeten, over voetbal gepraat. Dat was echt een goed gesprek. Die klik begon er sindsdien wel te komen. We zochten elkaar meer op in het veld”, aldus Van Marle.

‘Persoonlijkheid en volwassenheid’

“Van de vijf goals die hij dit seizoen maakte heb ik er drie aangegeven”, onderschrijft Van der Meulen die woorden. “De rek was er ook nog niet uit. We hadden kampioen kunnen worden met misschien wel twintig goals van Jonathan. Dan had ik nog moeten zien of hij was weggegaan”, zegt Van der Meulen, die het erg waardeerde dat Van Marle hem zelf opbelde. “Het getuigt van persoonlijkheid en volwassenheid dat hij mij zelf opbelde en er niet mee naar de trainer ging, of achter mijn rug om was gaan praten. Ik vind het jammer dat-ie weggaat.”