Party Party Band in Afghaanse woestijn
· leestijd 2 minuten Algemeen(door Nick de Vries)
KAMPEN - Zo speel je je tweede optreden op Full Color in thuisstad Kampen voor een paar duizend man en zo sta je voor het derde optreden met veertig graden in de hete woestijn in Afghanistan. De kamper Party Party Band was door defensie uitgenodigd om de manschappen op vredesmissie te entertainen. Twee weken geleden laadden ze al hun spullen in het vliegtuig en zetten ze koers naar een voor hen totaal onbekende wereld.
?Het was uiteraard wel spannend?, vertelt Emiel gitarist van den Berg. ?Wij als verwende westerlingen konden ons van tevoren bijna niet voorstellen hoe het daar zou zijn. Het is geen Italië waar je even naar op vakantie gaat. Het is Afghanistan. Een land waarvan je weet dat het er onveilig is. In April is er nog een raket op het kamp terechtgekomen. Uiteindelijk viel het echter allemaal mee. Wij hebben helemaal niets meegekregen van geweld. Geen schot, zelfs geen sirene gehoord.?
De band wist van tevoren niet wat ze moesten verwachten. Het leven van militairen lijkt ver af te staan van dat van de leden van de Party Party Band. Bassist Bas Nijhof stond vooraf zelfs een tikke sceptisch tegenover het leger. ?Ik moet zeggen dat ik daar wel op teruggekomen ben. Ik ben echt onder de indruk geraakt van de mentaliteit van jongens en meiden daar. Ze zijn echt overtuigd van hun missie en proberen daar echt gewetensvol goed werk te verrichten. Dat vond ik heel mooi om te zien.?
Van den Berg noemt het een voorrecht om een kijkje op het Nederlandse kamp te mogen nemen. ?Het broederschap dat je daar ziet is echt indrukwekkend. Ook wij werden meteen in de groep in de groep opgenomen. Er waren vier militairen aangewezen om ons te vergezellen. Die weken niet van onze zijde. Zelfs toen wij de laatste avond om 04.00 uur met het vliegtuig moesten, kwamen zij uit bed om afscheid te nemen. Dat terwijl het feestje die avond daarvoor tot 02.00 uur had geduurd. Dat hoefde niet, maar ze wilden graag mee. In vier dagen tijd is er een heel hecht clubje ontstaan. Een voorrecht om het te hebben mee gemaakt.?
Ook Nijhof was onder de indruk van de hechte eenheid van de militairen. Daarvan kreeg hij bij aankomst al een voorproefje. ?Chaoot als ik ben, was ik binnen enkele minuten op het kamp mijn tas al kwijt. Ik meldde dat aan iemand van onze begeleiding. ?Geen probleem', zegt hij. ?Die heb je snel weer terug. Iedereen let hier op elkaars spullen. Je raakt niets kwijt.' En inderdaad enkele minuten later kwam er iemand aanlopen. ?Van wie is deze tas?'?
De Party Party Band was uitgenodigd om op het Hollandse kamp te komen spelen naar aanleiding van een voorspeelavond geregeld door het management. Zo'n twee keer per jaar wordt een band op het vliegtuig gezet om een feestavond voor de militaire te verzorgen. De Party Partyband met haar mix van vooral jaren ?90 feestmuziek, leek hiervoor de ideale kandidaat. ?Het sloeg enorm aan?, vertelt Nijhof enthousiast. ?De eerste avond speelden we voor zo'n honderd Nederlanders. De tweede avond voor zo'n driehonderd militairen, wel 22 verschillende nationaliteiten; Zweden, Amerikanen, Duitsers. Toen ging echt het dak er wel af en ze deden met alles mee. Dat ging echt van Moshpit tot Macarena.?
