't Posthuys: na zeven kunstzinnige jaren weer een atrium

(door Nick de Vries)
KAMPEN - ?Kunstenaars vielen vooral voor het licht.? Wim Diender wijst naar het leegstaande atrium, nu weer enkel een voorportaal van de omliggende woningen. Op twee lege stellingen na, is het materiaal dat herinnert aan 't Posthuys weggehaald. Diender was zeven jaar lang beheerder van de kunst-expositieruimte, maar zijn gezondheid zit in de weg. Hij is gestopt en over een uurtje worden de laatste spullen weggehaald.

Als Diender de trap betreedt van zijn aan het atrium grenzende woning, valt zijn probleem in het oog. Een wat moeizame tred. ?De doktoren weten niet wat het is. Het lijkt gelukkig niets ernstigs?, zegt hij even later in zijn met kunst gevulde woonkamer. ?Ik ben wel erg vermoeid. Het organiseren van exposities kostte me teveel energie, zeker met al die trappen. Daarom ben ik sinds april gestopt.?

In 2008 besloot Diender samen met de toenmalige bewoners Ellie van der Molen en Tonnie Selles het atrium van hun appartementencomplex, om te bouwen tot kunstruimte. De naam 't Posthuys was een verwijzing naar de voormalige functie van het pand. De laatste jaren deed Diender het werk alleen. In de loop der jaren trok de expositieruimte vele bezoekers (zo'n 1.500 per jaar) en kunstenaars uit binnen- en buitenland.

En daar deed Diender het in eerste instantie voor. Uiteraard, hij was kunstliefhebber, maar hij was vooral op zoek naar het contact met mensen. ?Ik heb altijd gewerkt als projectleider en had veel contact met mensen. Toen ik op 59-jarige leeftijd stopte, wilde ik dat voortzetten.?
?Er kwamen niet alleen kunstliefhebbers op 't Posthuys af, maar ook veel Kampenaren en oud-stadsgenoten die nieuwsgierig waren naar het verbouwde oude postkantoor. Ook ontving ik dikwijls oud-werknemers van de PTT die herinneringen op wilden halen in het gebouw en in het atrium, dat dienstdeed als postsorteercentrum.?

Diender ontving in de loop der jaren zo'n 50 exposanten uit binnen- en buitenland. Hij draaide eerst een jaartje proef met familielid en keramiste Hannie Diender. ?Dat trok enorm veel volk. Daarna volgden Brenda Hardijk uit Sappemeer en Bert van Essen uit Kampen. De kunstenaars waren volgens Diender altijd meteen verliefd op het licht dat door het grote glazen dak van het atrium valt. ?De werken komen hier goed tot hun recht.?

Diender moest in het begin nog wel eens op zoek naar kunstenaars, maar de laatste jaren had hij genoeg aanbod. Hij was hierin selectief. ?Iedereen moet ergens beginnen, maar ik richtte me toch altijd op de wat verder gevorderde kunstenaar. Het moest wel een beetje exclusief zijn. Ik had op het laatst zelfs kunstenaars uit Duitsland en Zwitserland en een wachtrij van drie jaar.?
Woensdag werden definitief de laatste materialen uit het atrium gehaald, deze gingen naar bevriende kunstenaars. Het atrium is weer leeg. Diender zou graag zien dat iemand weer een publieke bestemming voor het gebouw zou vinden. ?Maar op dit moment woont hier niemand die zo'n project kan of gaat ondernemen. Wel staan er twee panden te koop. Het zou prachtig zijn als een kunstliefhebber daar zou gaan wonen en in het atrium 't Posthuys zou voortzetten.?