Sportclubs in coronatijd: Deel 15: Hockeyclub Kampen
· leestijd 3 minuten Sport(door Gerard Meijeringh)
KAMPEN - Door de jaren heen hadden sportverenigingen te maken met vertrouwde uitdagingen, kansen, zorgen en tegenvallers, maar door het coronavirus is alles anders. De impact is enorm. In de serie ‘Sportclubs in coronatijd’ maakt gaan we langs bij Hockeyclub Kampen (HCK). Een gesprek met voorzitter Alco Prins.
Net als vele andere verenigingen verheugt Hockeyclub Kampen zich op het komende seizoen. Hopelijk een jaar zonder coronaperikelen, een seizoen zonder haperingen, dat gewoon kan worden voltooid.
Coronamoe
“Iedereen heeft er zin in. Het einde van de coronaperiode is in zicht. Iedereen is coronamoe en snakt er naar om weer te kunnen spelen. Er zijn onderling wel oefenwedstrijden gespeeld, maar als je vier of vijf tegen elkaar hebt gespeeld, is de lol er wel af”, zegt Prins. Afgelopen zaterdag ging een minicompetitie voor de jeugd van start. “Er wordt in drie weekenden gespeeld en het wordt vanuit de bond georganiseerd. Je merkt echt dat de jeugd hier aan toe is. Trainen is leuk, maar er was geen doel. Naar wedstrijden kun je toeleven. Dit heeft echt een positieve invloed”, aldus Prins, die ook nog benadrukt dat de sociale contacten langs de lijn zijn weggevallen. “Dat heb ik zelf ook gemerkt. Gezellig kletsen langs de lijn. Daardoor krijgen ouders binding met de club. Dat ben je nu kwijt.”
Hockeyland
Toch is HCK volgens Prins redelijk door de coronacrisis gekomen, maar de club heeft wel te maken gehad met ledenverlies. “Het gaat goed. We ondervinden wel concurrentie van het damesvoetbal. Nederland is een hockeyland bij uitstek en staat wereldwijd bekend om het hockeytalent. Misschien geven de Olympische Spelen straks een impuls.” Volgens Prins is de instroom van jongens kleiner geworden. “Dat is wel jammer, hockey is een heel mooie sport. We hebben wel een lichting van 6-7 jaar erbij. Dat is leuk.”
De hockeyclub heeft rond de 220 leden. “Of we leden hebben verloren? We hebben gemerkt dat leden hebben gekozen voor een andere sport of individueel zijn gaan sporten.” Het gebrek aan perspectief om weer te kunnen spelen heeft wel degelijk invloed gehad. “En dat merkte je ook bij vrijwilligers. De puf was eruit. De zin was een beetje weg. Iedereen begon met goede moed, maar vervolgens ging alles in het slot. Daarna werden de maatregelen steeds verlengd. Op een gegeven moment was het niet meer mogelijk de competitie weer op te starten. Onze ambitie is minimaal 250 leden. Dat aantal hebben we wel gehad, maar het is ingezakt, maar de laatste tijd zijn er best wel veel leden bijgekomen.” Prins spreekt van een nieuwe frisse start, dat moet leiden tot een groei van het aantal leden. “Of we een plan hebben? We zijn druk bezig. Via Facebook en Instagram. We werken aan een nieuwe site en willen meer de publiciteit zoeken.”
Tweede veld
Prins is bijna vijf jaar actief is als voorzitter. Mijn voorganger, Irene Homan, vroeg ik of ik het stokje wilde overnemen. Ik wilde best wel wat doen. Ik had toen twee kinderen op hockey. Of het is meegevallen? Mijn doelstelling was om er een tweede veld bij te krijgen, maar dat is lastig. De gemeente heeft weinig geld.”
HCK heeft nu één groot kunstgrasveld en een half veld bij Wit-Blauw voor de jongste jeugd. Dit halve veld wordt gedeeld met de korfbalvereniging. Volgens Prins heeft de club echt twee volledige velden nodig. “We kunnen nu minder dan vijftig procent van onze teams huisvesten op onze velden. We leunen op bijvoorbeeld op de hockeyclub uit Dronten, die veel meer velden heeft. Voor verschillende thuiswedstrijden wijken we uit naar Dronten. Een tweede veld is belangrijk voor de groei van de vereniging, maar door de corona zijn we er niet mee bezig geweest.”
Eén clubhuis
Prins vraagt zich af of de hockeyvereniging in de toekomst op de huidige plek blijft. “We zitten nu middenin een woonwijk. Deze grond is geschikt voor eventuele uitbreidingsplannen. Dan zullen ze ons moeten verplaatsen”, aldus Prins, die veel heil ziet in een nauwere samenwerking met de andere verenigingen op Sportpark Hagenbroek. “Op dit kleine terrein heb je nu drie clubhuizen. Eigenlijk is het van de zotte en het kost veel geld. Hoe kun je gezamenlijk een clubhuis opzetten met behoud van de eigen identiteit van alle verenigingen? Atletiek, korfbal en hockey bijten elkaar niet. Als je daar een modus in vindt, heb je goud in handen. Van dat geld kun je dan andere dingen doen.”
