Ik geloof het wel: ‘Vitaliteits challenge’

In een van de organisaties waar ik werk, is een ‘vitaliteits challenge’ georganiseerd. In goed Nederlands: een uitdaging op het gebied van vitaliteit. Werkgevers zijn zich er steeds meer van bewust dat fitte werknemers van belang zijn. Het ziekteverzuim gaat erdoor omlaag, en de productiviteit omhoog. Dus is er een ‘vitaliteits challenge’ in het leven geroepen. Om de twee weken wordt er een nieuwe uitdaging geformuleerd om fit en vitaal te blijven. Je kunt je ervoor inschrijven, en er zijn prijzen te behalen.

De ene keer gaat het om een uitdaging op het gebied van bewegen: allemaal twee weken lang tienduizend stappen per dag! De volgende keer om het aanleren van een gewoonte op het gebied van voeding. Het eten van drie stuks fruit per dag bijvoorbeeld gedurende twee weken (en liefst langer!), of het 24 x kauwen van je voedsel voordat je het doorslikt (serieus!). Allemaal goede gewoonten om fit en gezond te blijven als mens en als medewerker. En dan gaat het niet alleen om het lichamelijk welzijn. Ook het geestelijk welzijn komt aan bod. Twee weken lang positief denken, niet piekeren, voldoende rust nemen, etc. etc.

Ik heb er niets tegen. Sterker nog, ik probeer in mijn eigen leven ook goede gewoonten te implementeren om fit en gezond te zijn. Omdat ik me er prettig bij voel, en omdat ik in alle uitdagingen in mijn leven zo energiek mogelijk aan de start wil verschijnen. Het past ook een beetje in de tijd. Ik kan geen blad openslaan of er staan wel rijtjes met tips over hoe je een zo goed mogelijk lichamelijk en geestelijk welzijn bereikt. Lichamelijk en geestelijk welbevinden is van belang en daar mag je best wat voor doen.

Het hele vitaliteitsgebeuren wekt bij mij soms ook een beetje weerstand. We lijken er impliciet mee uit te dragen dat het leven maakbaar is. Dat je je eigen gezondheid kunt onderhouden en verbeteren. Dat je volledig verantwoordelijk bent voor je eigen lichamelijk en geestelijk welbevinden. En we weten allemaal dat dat niet zo is. De jongeman die elke week een halve marathon rent, en die tóch een hersenbloeding krijgt. Een gezonde vrouw, die plotseling een auto ongeluk krijgt. Iemand dagelijks aan yoga doet, gezond eet, een half uur sport, maar ‘gewoon’ een chronische ziekte onder de leden blijkt te hebben. De vitaliteits challenge lijkt ook een beetje een bezwering van het grilligheid van het lot te zijn.

Aandacht voor lichaam en geest is goed, vind ik. Een extra uitdaging op dat gebied ook. Maar -spreekt de dominee- het zou mooi zijn als er in die uitdagingen ook aandacht voor ‘de ziel’ zou zijn. Het is wat kunstmatig, en we zijn het scherpe onderscheid tussen lichaam, geest en ziel allang voorbij, maar u voelt waarschijnlijk wel aan wat ik bedoel. Aandacht voor de plek waar de liefde, het eventuele geloof, de verbinding met je medemens en de wereld huizen. Ook de plek waar je onmacht, verdriet, wanhoop, vreugde, dankbaarheid en geborgenheid te vinden zijn.

Misschien een mooie bezigheid voor de zomerperiode: een uitdaging op het gebied van aandacht voor je ziel; een ‘ziels-challenge’: sta eens elke ochtend stil bij wat er in je ziel gaande is, en probeer dat recht te doen in je alledaagse bestaan. Onderzoek waar je het ten diepste om gaat in het leven en geef dat aandacht. Om daar te komen: lees een goed boek, luister naar muziek die je raakt, ervaar de schoonheid van de natuur. En ondertussen lekker doorgaan met de goede gewoonten voor lichaam en geest!

Anneke van der Velde

voorganger Vereniging van Vrijzinnigen