Rubriek Stedelijk Museum: Maatbeker
· leestijd 1 minuut CultuurTinnen gebruiksvoorwerpen waren al voor 1400 populair in Europa. De reden daarvoor is dat tin zich gemakkelijk tot voorwerpen laat bewerken, het smelt al bij de relatief lage temperatuur van 232 °C. Ondanks de massale productie ervan, zijn tinnen voorwerpen van voor 1900 relatief schaars. Dat komt omdat mensen die nieuwe tinnen voorwerpen kochten, vaak hun oude tin meenamen waarna de tingieter het omsmolt en in het nieuwe product verwerkte.
In de Gouden Eeuw werd tin bij de gegoede burgerij vervangen door gouden en zilveren voorwerpen. Tin kreeg vervolgens de status van tafelzilver voor de gewonen man. Behalve een symbolische overeenkomst met zilver zijn er ook reële overeenkomsten met zilveren voorwerpen. Om gesjoemel met gehaltes en materialen te voorkomen moest tin net als zilver voorzien worden van keurmerken en meestertekens. Helaas zijn de meeste tin keurregisters in de loop der tijd verloren gegaan, zodat lang niet altijd te achterhalen valt wie de maker van een bepaald voorwerp is. Van de afgebeelde beker is de maker wel bekend. De onderkant van de beker toont een gekroond wiel met daarin de letters H.K. Deze letters staan voor de Zwolse tingieter Hendrik Kamphof (1833-1923) die in 1864 in Zwolle een tingieterij kocht van de weduwe van Arend ten Klooster.
De afgebeelde ?Maatbeker' maakt deel uit van de collectie van het Stedelijk Museum Kampen. Wilt u het museum steunen? Word dan vriend via www.stedelijkmuseumkampen.nl.
Bijschrift foto: Maatbeker, Hendrik Kamphof (1833-1923), tin, H 17 cm, 2e helft 19e eeuw. Collectie: Stedelijk Museum Kampen
