Raadspraat SGP: zorgen over de zorg

"Zorg, we hebben of krijgen er allemaal mee te maken. Vanaf het moment dat iemand geboren wordt, wordt er voor hem/haar gezorgd tot deze (indien dat mogelijk is) 'voor zichzelf kan zorgen'. Totdat dat niet meer kan. Dan is er weer zorg nodig. Veel mensen maken zich zorgen over de zorg.

Ik kan me dat goed voorstellen. Hier hoor je van bezuinigingen in de gezondheidszorg, daar van hervormingen. Niets lijkt meer hetzelfde te zijn. Vragen als ' Bestaat er straks nog wel een overheidshulp als ikzelf hulpbehoevend ben?' komen op. Deze weken mocht ik weer vele aankomende medewerkers in de gezondheidszorg ontmoeten. Jongeren die de roeping(!) hebben om hun leven in dienst te stellen van de medemens. Om voor hen te zorgen en daarom ervoor kiezen een opleiding te volgen in de gezondheidszorg en daardoor niet te kiezen voor het 'grote geld'. Ode aan deze mensen! Dankzij hun enthousiasme zal er verzorging blijven. Zolang er zoveel enthousiaste mensen het hart op de goede plek hebben, wordt de toekomst van de zorg rooskleuriger. Want allereerst bestaat de zorg uit de hartverwarmende inzet van de 'handen aan  het bed'.

Deze maanden staan in het teken van de beslissingen over de decentralisaties. De SGP is altijd duidelijk geweest hierin: Het is belangrijk dat de zorg betaalbaar is. Voor nu en later. Tegelijkertijd vinden wij dat het zorgstelsel zo ingericht moet zijn, dat er geen overbodig geld aan de strijkstok blijft hangen. Dure zorgkantoren, moeilijke, tijdrovende en geldverslindende processen moeten zoveel mogelijk tegengegaan worden. Wat ons betreft, kan dat onder andere gerealiseerd worden door te stoppen met symptoonbestrijding. Het probleem van onbetaalbare zorg moet bij de wortel aangepakt worden. Telkens een nieuwe bezuinigingspleister om het geld weg te laten bloeden heeft weinig meerwaarde.

Wat ons betreft betekent, is dat te realiseren door deels eigen kracht van de mensen te benutten en tegelijkertijd de lijntjes zo kort mogelijk te houden. ?Efficiënt' is niet het toverwaard, maar ?effectief'. De kracht ligt niet in de specialiteit van de hulpverleners, maar in de continuïteit. Liever een hulpverlener die het hele verhaal kent, dan vijf die allemaal een stukje kennen.
Wel  moet kwaliteit geleverd blijven worden. Dat is een grote uitdaging. Niet alleen voor de politiek, maar ook voor de samenleving. Want dat betekent dat niet alles van de verzorgende of hulpverlener verwacht kan worden. Ook van de mensen in de omgeving, indien mogelijk. Als fractie zijn wij van mening dat hier ook een rol voor kerken ligt. Volgens ons zouden juist gemeenteleden van de kerken hulp kunnen bieden aan die zorgvragers, waar de zogenaamde informele zorg anders niet geboden kan worden. Wij hebben daarom het college gevraagd met kerken hierover in gesprek te gaan. Keuzevrijheid is in de zorg belangrijk. U moet de zorgvrager kunnen kiezen die het beste bij uw persoonlijke situatie en identiteit past. Dat is pas echt effectief."