Inspirerende Kampenaren geven kleur aan boek

KAMPEN - Zo zwartwit als de foto's zijn uit vroeger dagen, zo kleurrijk waren de mensen in het Kampen van weleer. Dat vindt althans schrijver Gerrit de Munnik van het boek 'Ik zal u een beeld stellen - een blik terug'. Het zijn vooral die personen -die soms een beetje dwars waren en hun nek uitstaken voor een ander- die een hoofdrol vervullen in het boek vol persoonlijke herinneringen en anekdotes.

Op vrijdag 21 oktober vindt in de Stadsboerderij de overhandiging plaats van het eerste boek door wethouder Janita Tabak. De locatie is allesbehalve een willekeurige, want beide grootvaders van De Munnik waren stadsboeren. Ze behoorden daarmee tot een groep die weliswaar allesbehalve rijk was, maar vanwege het feit dat de stadsboeren vaak erg gelovig waren -en zogezegd ''recht in de leer'', aldus de Munnik- zeker wel meetelden in Kampen. Behalve de stadsboeren komen ook bijvoorbeeld de sigarenboeren voorbij. Evenals personages als meester Legebeke, die nieuwe bewoners afkomstig van Schokland huisvestte en raadslid Broek. Laatsgenoemde lag beter bij de bevolking dan bij zijn eigen partij, verzekert de Munnik. De oud-leraar Engels en geschiedenis maakte aan de hand van dergelijke verhalen van 'Ik zal u een beeld stellen' een deels historisch, maar vooral ook een persoonlijk boek.

Tegen de stroom in
De Munnik licht toe: "Ik heb altijd veel waardering gehad voor mensen die tegen de stroom inroeien om telkens een stapje verder te komen en anderen te helpen. Legebeke is daar een goed voorbeeld van. Hij huisvestte arme vissers uit Schokland die het voormalige, onveilige, eiland verlieten. De gemeente wilde hen niet helpen en het is aan Legebeke te danken dat ze toch onderdak kregen. Broek was ook iemand die vanuit zijn overtuiging handelde. Hij stemde bij raadsbesluiten nooit puur vanuit een partijbelang maar vanuit het belang van de burger. Dat viel lang niet altijd goed. Zijn partij zette hem vervolgens op een onverkiesbare plaats. Via voorkeurstemmen kwam hij na de volgende verkiezingen toch weer in de raad. Ik heb het boek ook een beetje geschreven als protest tegen partijpolitiek waarbij het politieke spel soms belangrijker wordt gevonden dan de vraag wat goed is voor de bevolking. Met een persoon als Broek zie je dat het ook anders kan."

Stadsboeren en politiek
Het boek van De Munnik gaat grofweg over de periode van medio negentiende eeuw tot heden. Behalve personages komen ook tal van historische momenten aan de orde. Zoals het moment waarop de stadsboeren verplicht werden tot een aansluiting op het openbare netwerk van waterleidingen. Tot aan dat moment pompten ze zelf grondwater naar boven. "Dat water kwam in aanraking met mest en vervolgens werden de melkbussen met datzelfde water schoongemaakt. Erg onhygiisch en dus wilde men daar een eind aan maken. De boeren wilden echter niet betalen voor het water uit de waterleidingen en een aantal van hen moest daarvoor een poosje gaan zitten in de gevangenis in Zwolle. Voordat ze naar Zwolle gingen, maakten ze eerst een triomftocht door de stad waarbij ze verbale steun kregen van de sigarenboeren die het ook niet al te breed hadden." Dat speelde zich allemaal nog af ruim voor de Tweede Wereldoorlog. De Munnik, geboren op 24 januari in de hongerwinter van '44, ontdekte tijdens zijn research dat zijn opa van vaderszijde om de kwestie van de waterleidingen uit de gemeenteraad stapte. "Hij besloot vervolgens om een eigen partij voor stadsboeren op te richten die geloof ik 123 stemmen kreeg. Daarna hebben we niets meer vernomen van de partij", zegt een lachende De Munnik, die zijn opa 'strabant' noemt, oftewel een tikkeltje eigengereid.

Deze opa was rooms-katholiek waar De Munnik's grootouders van moederszijde, de familie Van Dijk, streng gereformeerd waren. Groter had het contrast qua achtergrond niet kunnen zijn en bijgevolg werd Hendrika Van Dijk door haar ouders te verstaan gegeven dat ze haar ouderlijk huis moest verlaten. Dat de 'onmogelijke' liefde het uiteindelijk won vindt Gerrit de Munnik prachtig. Zijn boek is dan ook tevens een hommage aan zijn ouders die altijd voor een ander klaar stonden, zelfs in de donkere dagen van de oorlog door onderduikers te helpen. Ook is het een hoopvolle knipoog naar de toekomst, want mensen die ook een ander graag verder helpen heb je, zo besluit De Munnik, in elke tijd.

Het boek 'Ik zal u een beeld stellen' zal straks onder meer te koop zijn bij boekhandel Bos.

(door Christiaan Schutte)