‘Bakra’ Berry Wezenberg ziet volop kansen in Surinaamse voetbal
· leestijd 1 minuut Sport(door Gerard Meijeringh)KAMPEN –Na een rondreis van zo’n tien maanden in Suriname, Brazilië, Venezuela, Trinidad en Saint Lucia is Berry Wezenberg terug in Kampen. De meeste tijd verbleef hij in Suriname en daar zag hij enorm veel voetbaltalent en mogelijkheden. Als Nederlander werd Wezenberg tijdens zijn trip met de neus op de feiten gedrukt. “Dan besef je hoe goed we het hebben in Nederland”, zegt Wezenberg. Hij was al eerder in Suriname geweest en bouwde een band op met het land. September vorig jaar vertrok Wezenberg samen met zijn vrouw Rolien naar Suriname. Wezenberg had zich als doel gesteld dat hij iets wilde betekenen voor het Surinaamse voetbal. Dat is hem zeker gelukt. Hij zag ook wat er mis is. Te weinig goede velden en een gebrek aan kleedkamers en materialen. En als er dan zich ineens een kans voordoet om de infrastructuur van het voetbal te verbeteren, dan worden vaak de verkeerde keuzes gemaakt. Zoals de realisatie van een nieuw stadion op initiatief van Clarence Seedorf. De stervoetballer liet een nieuw stadion bouwen in het district Para in de buurt van Paramaribo. Niets mis mee zou je zeggen, maar het stadion ligt op 2,5 uur reizen van de hoofdstad. “Veel ouders kunnen geen busreis betalen. Daarom blijft het stadion bijna altijd leeg. Er gebeurt niets. Zet er een school naast en zorgt ervoor dat jonge talenten intern gaan. Zo kun je iets opbouwen.” In december gaf hij een interview aan een goed beluisterd sportprogramma op de radio. Vervolgens stond zijn telefoon roodgloeiend. “Er waren wel tien clubs die interesse hadden. Uiteindelijk heb ik gekozen voor TAS. Het is een vereniging als KHC, een mooie buurtclub met een knus stadion.” Wezenberg ging de jeugd van 7 tot en met 14 jaar trainen. De Nederlandse trainer stond meteen in het middelpunt van de belangstelling. “Bij de eerste training waren wel 300 toeschouwers. Iedereen wilde de ‘bakra’ (blanke red.) aan het werk zien. Als enige blanke kwam ik aan op het veld en iedereen begon te applaudisseren.” Wezenberg drukte in korte tijd zijn stempel op de jeugdopleiding van TAS. “Surinamers houden van pingelen. Ik heb de nadruk gelegd op twee keer raken. Aannemen en spelen. In het begin vonden ze dat niet leuk, maar na een maand begonnen de jongens steeds beter te voetballen.” Wezenberg bouwde een band op met de jongens. Bij het afscheid waren de jonge voetballers dan ook zeer verdrietig. “Ik heb ook een traantje weggepinkt”, verklapt Wezenberg, die van TAS het aanbod heeft gekregen om terug te komen om een sporttalentenschool op te zetten.Berry Wezenberg op het veld met Surinaamse talenten. Foto: Rolien Wezenberg
