Kamper stel helpt op zijn Afrikaans

KAMPEN - Een heel volk kunnen ze niet redden. Een enkel persoon verder helpen met alleen een zak geld voelt niet goed. Het meerjarenproject van Marjo en Hans Sijbrand om samen met een arm Gambiaans gezin te bouwen aan de toekomst’ klinkt dus logisch. Toch valt er heel wat meer te vertellen over de ontmoeting met een ‘bijzonder Gambiaans gezin’ en het alles behalve doorsnee project dat voortvloeide uit een ‘zonvakantie’. Want waar het Kamper stel ook een warenhuis had kunnen ‘leegkopen’ om de Gambianen te overladen met luxe hebben ze liever dat de mensen hier in Kampen naar de Jumbo-supermarkt aan de Industrieweg gaan. Wie zijn of haar bonnetje statiegeld doneert in een box bij de flessenautomaat geeft daarmee voor het Gambiaanse gezin. “Zo maken we het samen mogelijk om van overleven, leven te maken in Gambia. Aan het einde van dit jaar gaan we terug om het gezin te helpen met de hoogst noodzakelijke levensbehoeften”, zegt Marjo. Hans vult aan: “Op termijn hopen we dat vader Saika leert lezen en schrijven, zijn rijbewijs haalt en als conciërge op een school kostwinnaar kan worden.” Hij is het waard. Saika bleef in moeilijke tijden zijn gezin met zorg omringen. “Moeder Mariama werd na de geboorte van haar jongste kind Marianne ziek. De arts vergat de placenta te verwijderen. Voor ons is het ondenkbaar, maar goede zorg krijg je daar alleen in een privékliniek. In Gambia overlijdt een op de twee vrouwen bij een bevalling”, vertelt Marjo. Dankzij de hulp van een Nederlandse vrouw kon Mariama alsnog medisch worden geholpen. Uit dank vernoemde ze haar ‘jongste’ naar deze dame. Ook de weldoenster kon echter niet voorkomen dat Saika werd ontslagen toen hij de zorg voor vrouw en kinderen (verder hebben ze samen de 10-jarige dochter Sigga en de 5-jarige jongen Abdou) verkoos boven zijn werk. En dus belandde hij verder in de misère, dagelijks kilometers lopend om voor een paar centen een auto te wassen. GarageBehalve een lege garage heeft het gezin amper iets. De vijftig kilo rijst die ze van Marjo en Hans kregen, voorziet het gezin tijdelijk van de eerste levensbehoefte. Met daarbij wel het advies om het niet met iedereen te delen. “Het zit namelijk nogal in de aard van de Afrikaan om te delen”, verklaart Hans. Dat je met die goede eigenschap het beste strategisch omgaat, illustreert hij met nog een voorbeeld: “Zouden we de garage ombouwen tot een klein paleisje, dan bestaat het gevaar dan minder goedwillenden meteen doorkrijgen dat er wat te halen is. Wij helpen graag op de Afrikaanse manier.” Anti-strijk-stokbeleidBij dat alles hanteert het stel een anti-strijkstok-beleid. “Al het geld gaat naar het goede doel. De reis betalen we helemaal zelf”, verzekert Marjo. Met een lichte vorm van ironie constateren ze dat een ‘voordelige zonreis’ heel anders kan uitpakken. “De accommodatie in Gambia waar we zaten, wordt voor meer dan negentig procent bezocht door Nederlanders en Engelsen. Het leeuwendeel ervan heeft allemaal zijn eigen project om de mensen daar verder te helpen”, zegt Hans lachend. Niet iedereen, zo benadrukt, Marjo doet dat op een manier die bijdraagt een zekerder toekomst. “Als ik zie hoe een vrouw allemaal luxeproducten koopt voor Gambiaanse kinderen en vervolgens op het vliegtuig stapt om misschien wel nooit meer terug te keren, dan vraag ik mij af of ze daar mee zijn geholpen. Het is niet onze manier.” Wie het project wil steunen kan dus terecht bij de Jumbo of dat doen met een eenmalige donatie. In het laatste geval kan men voor meer informatie een mail sturen naar marjosijbrand@ziggo.nl.