Xandra Koster over werkbezoek Jadnanansing

PvdA Tweede Kamerlid Tanja Jadnanansing bezocht maandagmorgen tijdens een werkbezoek de Kamper school Prisma. Ze ging daar samen met de Kamper PvdA-fractie in gesprek met de directie van de school. Xandra Koster, fractievoorzitter van de Kamper PvdA-afdeling schreef daarover onderstaand verslag.

"De bezuinigingen in het passend onderwijs stonden vanmorgen centraal in het werkbezoek aan Kampen van Tanja Jadnanansing, PvdA Tweede Kamerlid. In een openhartig gesprek met de directie van Prisma, de school die in Kampen speciaal onderwijs aanbiedt voor kinderen in het primair onderwijs, werd pijnlijk duidelijk hoe ingrijpend de bezuinigingen zullen zijn voor de meest kwetsbare kinderen in de samenleving.

Rond de vierhonderd kinderen in Kampen genieten op dit moment een bepaalde vorm van Speciaal Primair Onderwijs. Het gaat hier om kinderen met diverse problematieken, zoals bijvoorbeeld aan autisme verwante stoornissen, ADHD, taal- en spraakachterstanden en leerachterstanden. De directie sprak met liefde en bevlogenheid over hun leerlingen. Leveren de bezuinigingen echt geld op, of kosten ze geld?

Gastvrij was het ontvangst bij Prisma in Kampen. De directie was zichtbaar blij haar verhaal te kunnen doen en haar zorgen uit te mogen spreken over de op handen zijnde bezuinigingen. De gevolgen van de bezuinigingen zijn groot. Er zullen ontslagen vallen, de klassen zullen groter worden en de ambulante begeleiding zal minder ingezet kunnen worden. Ambulant begeleiders doen heel goed werk. Door hun interventies kan een zwaardere en dus duurdere vorm van onderwijs worden voorkomen. De vraag die dan ook steeds opkwam is of deze bezuinigingen per saldo geld zullen gaan opleveren, of zullen gaan kosten.

Zo zien we dat de laatste jaren het aantal leerlingen in het SBO (voormalige LOM-school) onder druk van de politiek is afgenomen. Het directe gevolg echter is dat we het aantal leerlingen op het Cluster4 onderwijs evenredig zien toenemen! Cluster4 onderwijs is de zwaarste vorm van onderwijs, met de meeste begeleiding. Deze is uiteraard ook het duurste.

Kind van de rekening
De kinderen zelf, concludeerden we, zullen uiteindelijk het kind van de rekening worden. Neem bijvoorbeeld de groep die 'externaliserend gedrag' vertoont. Dus die kinderen die de wereld niet begrijpen, daar hulp bij nodig hebben en als ze dit niet krijgen, vollopen en vervolgens hun ongenoegen uiten door verbale of fysieke agressie. Deze kinderen krijgen nu veel individuele aandacht, zo weinig mogelijk prikkels en constant begeleiding bij het begrijpen van de wereld en de mensen om hen heen. Wanneer deze kinderen zich (weer) moeten handhaven in het reguliere onderwijs, gaat dit niet alleen ten koste van hen, maar ook ten koste van de rest van de klas en de onderwijzer.

Een andere groep kinderen, zij die 'internaliserend gedrag' vertonen, zullen ook in de knel komen wanneer er minder individuele aandacht is voor hen. Dit zijn de kinderen die bijvoorbeeld een spraakachterstand hebben. Zij hebben het nodig dat de volwassenen om hen heen hen woorden geven om zich te kunnen uiten, want zelf kunnen ze dat (nog) niet. Dit komt natuurlijk in de knel wanneer de klassen groter worden en de begeleiding minder. Omdat deze kinderen niet schreeuwen om aandacht zijn zij erg kwetsbaar. Want als je geen uitdrukking kunt geven aan je gevoel, wie hoort je dan nog?

Weeffout
Ten slotte wees de directie ons op een weeffout in de wet op Passend Onderwijs. Wanneer een kind het op de reguliere basisschool niet lijkt te gaan redden en naar Speciaal Onderwijs moet, blijft het bestuur van de eerst aangemeldde school verantwoordelijk voor het kind. Dat lijkt heel positief. Geen enkel kind mag aan het lot worden overgelaten, dus iemand moet verantwoordelijk zijn. Maar die verantwoordelijkheid is ook financieel. Dat betekent dat het bestuur, wanneer het kind in groep 1 naar speciaal onderwijs gaat, 8 jaar lang verplicht is om 5000 euro bij te dragen aan het onderwijs van dit kind. Dat is 40.000 euro. Over dergelijke bedragen beschikken de besturen helemaal niet, dus bestuurders proberen daar wat "creatief mee om te gaan". Zo worden kinderen op de peuterspeelzalen al bekeken of er "geen vlekje op zit" en worden bepaalde scholen gepromoot als een goede zorgschool. Dat lijkt een leuke aanprijzing, maar is in de praktijk vooral een hele dure aanprijzing.

Shoppen met kindjes
Ook zien we dat besturen leerlingen met een indicatie binnen de muren van de school houden, omdat dat goedkoper is voor ze. We begrijpen allemaal dat dit soort zaken nooit in het belang van de kinderen is. 'Shoppen met kindjes', noemde Tanja Jadnanansing dit terecht. Zij zal deze verontrustende signalen meenemen naar Den Haag."