Eregalerij zonder elite smeedt een nieuwe vriendschap
· leestijd 2 minuten Algemeen
KAMPEN – Ze maken indruk zoals statieportretten dat doen en toch sta je niet naar de elite van de stad te kijken. “Dat zou niet bij Kampen passen”, licht pr-vrouw Hanneke Bennett van het Stedelijk Museum toe.
De tentoonstelling ‘Sieraden – De keuze van Kampen’ is, veel meer dan eerdere soortgelijke exposities in andere steden, een dwarsdoorsnede van de stad. Met behoud van hetzelfde concept, namelijk dat de te portretteren burgers sieraden uitkiezen van Galerie Marzee uit Nijmegen en zich daarmee laten vereeuwigen door fotograaf Johannes Camp.
25 Kampenaren zeiden ja toen ze werden gevraagd. Meer vrouwen dan mannen. “Voor mannen zijn er nu eenmaal wat minder sieraden en ze zijn ook wel iets terughoudender in het algemeen”, zegt Bennett. De een was meteen razend enthousiast over het eindresultaat, de ander moest wennen en voor sommigen was het allicht confronterend. Camp hield het eindresultaat namelijk geheim tot aan een voortentoonstelling. Na een officiële opening in de Buitenkerk – bezocht door zo’n driehonderd gasten – begon de eigenlijke expo die duurt tot eind januari.
In de eregalerij hangen portretten van onder andere een HEMA-medewerkster, beeldend kunstenaar, leraar Frans, marktvrouw, fotograaf en meestersmid. Misschien niet de meest bekende Kampenaren, maar de kans dat je als Kampenaar er een flink aantal van kent is groot. Dat maakt de expositie in de ogen Van Bennett ook zo mooi. De vraag is volgens haar wel of kennen meteen leidt tot herkennen. “De een herken je direct waar je bij de ander echt een tweede keer moet kijken omdat je die persoon opeens in een heel andere omgeving ziet.”
Ondanks dat de eregalerij niet is toegesneden op ‘de mensen die de stad regeren’, zijn vertegenwoordigers uit de politiek zeker wel aanwezig. Bennett: “Politici maken deel uit van de samenleving. Het zou vreemd zijn om geen van hen te vragen.”
Bij sommige foto’s lijk je een glimp van een nieuw perspectief op te vangen, een karaktereigenschap te ontdekken die je nog niet kende. Gevraagd naar wat zij zelf een heel geslaagde foto vindt, antwoordt Bennett: “Die van grafisch ontwerper Maaike van Keimpema vind ik bijzonder. Ze lijkt een beetje terug te deinzen. Waarvan haar sieraad is gemaakt weet ik niet. Maar het lijken mij hulzen te zijn. Alsof ze de oorlog om haar nek heeft hangen.” De docent Franse taal Pierre Ngindu vindt het door hem uitgekozen sieraard zo mooi dat hij overweegt om eenzelfde sieraad te bestellen. De portretten zelf zijn eveneens te bestellen, dat wil zeggen reproducties ervan.
Het meest waardevol vindt Bennett echter dat de serie een even onvoorzien als leuk bijeffect heeft. “De geportretteerden hebben een groeps-App aangemaakt. ‘Opeens heb ik 24 nieuwe vrienden’, zei een van hen tegen mij. Je zou zeggen dat velen elkaar al wel kenden. Dat bleek alleen lang niet altijd het geval.”
Voor meer informatie over de expositie en het museum zie de website www.stedelijkmuseumkampen.nl.
