Nieuw ultimatum vertrek woonwagenbewoners doorkruist hoger beroep
· leestijd 3 minuten Algemeen(door Christiaan Schutte)
IJSSELMUIDEN – De woonwagenbewoners Everlien Spelthuis en Joop Descende hebben een nieuw ultimatum voorgelegd gekregen. Op 15 september wordt, afgaande op een brief van de deurwaarder, hun huidige woonplaats aan de Oosterlandenweg ontruimd. Wat volgens hen gelijk staat aan ‘straks geen huis meer hebben’. Hun woonwagen waarvan het dak is verzwaard – ‘met een vergunning van de gemeente ’ – pak je volgens Spelthuis namelijk niet zomaar even op.
Naast boos zijn ze verbaasd. Dat de gemeente kennelijk niet voornemens is een hoger beroep in de lopende rechtszaak af te wachten, doet bij hen de wenkbrauwen fronsen.
Amper een jaar geleden zat het stel ook al in de rats. Destijds deed de advocaat van de gemeente het voorstel dat de familie (dochter en schoonzoon wonen er ook) in afwachting van een hoger beroep op de plek zou mogen blijven zitten. Dan wel op voorwaarde dat ze zich zouden schikken in de uitspraak van de rechter en dat ze afstand deden van de grond. Met name dat laatste zag de familie totaal niet zitten. “Afstand doen van de grond is een soort van schuldbekentenis. Daarmee geef je in feite aan dat je fout zit en wij hebben niets fout gedaan.”
Overtreding
De gemeente – die de grond verhuurt aan Descende en Spelthuis – denkt daar, zo mag je opmaken uit eerdere briefwisselingen, anders over. Het verhaal zit volgens Spelthuis als volgt. “De gemeente stelde dat Joop in overtreding was omdat hij in het buitenland heeft gewerkt terwijl permanente bewoning hier een vereiste is. Joop zat inderdaad voor zijn werk in Spanje, maar was om de drie weken in IJsselmuiden. Daar komt bij dat ik en mijn dochter hier wel woonden”, roept Spelthuis in herinnering. Ook het andere argument, namelijk dat ze werk aan huis hebben gehad wat niet mag, blijft Spelthuis gezocht vinden. Hoewel dat feit niet valt te ontkennen (dochterlief was net een webshop begonnen en het bordje RDW getuigt nog van eerdere bedrijfsmatige activiteiten), is het in de ogen van de IJsselmuidense meten met twee maten. Bij consequente handhaving hebben heel veel inwoners van de gemeente een probleem meent ze.
Terug naar de actualiteit. Spelthuis heeft, zoals ze benadrukt, geprobeerd om contact te zoeken met de gemeente. Ze schreef een vier A4-tjes tellende brief aan het college. Spelthuis zegt zeker bereid te zijn weer in onderhandeling te gaan. Aanvankelijk dacht ze er samen met de gemeente ook wel uit te komen. Er waren volgens haar nooit grote problemen. Ze betaalden keurig de huur en lange tijd zag het er volgens Spelthuis naar uit dat de familie de grond kon kopen. Het enige issue dat speelde was dat de grond opgehoogd moest worden om verdere verzakking van de woonwagen tegen te gaan. Dat gebeurde niet. Van het ene op het andere moment, dat stelt althans Spelthuis ‘was de verkoop van de grond door de gemeente aan de familie geen optie meer’. “We hebben al die tijd dat de boel hier aan het verzakken was en we dachten de grond te kunnen kopen wel keurig huur betaald”, stelt Spelthuis wrang vast.
Toen als alternatief compensatie voor een verhuizing ter sprake kwam, zou de gemeente de familie hebben gevraagd een bedrag te noemen. Spelthuis: “Ik noemde een bedrag dat de gemeente veel te hoog vond. Dat kan. Je begint altijd hoger omdat je er vanuit gaat dat de andere partij met een tegenbod komt. De gemeente staakte echter meteen de onderhandelingen.”
Torenhoog bedrag
Volgens Spelthuis is met de verhuizing van de woonwagen met zijn verzwaarde dak een torenhoog bedrag gemoeid. De verzakkingen hebben schade aangericht. Het huis zou zelfs deels in stukken gezaagd moeten worden, vermoedt Spelthuis. Zelf kan het stel de verhuizing niet betalen, zegt ze. De woonwagen laten ruimen betekent dat ze geen huis meer hebben. “Wij hadden gehoopt hier oud te worden. Dat dreigt nu helemaal in rook op te gaan.”
Wat Spelthuis helemaal vreemd vindt, is dat de gemeente een deurwaarder inschakelt en niet eerst het hoger beroep afwacht. Een beroep waar Spelthuis veel van verwacht. “De kantonrechter heeft alleen gekeken naar de procedure. Is er wel of niet aan de regels voldaan? In een hoger beroep wordt het dossier gelicht en dan kan het volgens mij niet anders dan dat dit wordt teruggedraaid. Het lijkt wel of de gemeente ons eerst weg wil hebben in de hoop dat we het opgeven. Maar opgeven, dat doen we nooit!”
Geen reactie gemeente
Een woordvoerder van de gemeente laat weten dat het college van B en W de zaak dinsdag (vandaag als deze krant verschijnt) bekijkt. Tot die tijd wil de gemeente niets zeggen over de kwestie. Vragen als ‘waarom wordt het hoger beroep niet afgewacht en wat zijn de gevolgen in het geval dat de familie door de rechter in het gelijk wordt gesteld nadat de ruiming al heeft plaatsgevonden, blijven voorlopig onbeantwoord. Ook bij de Brug-publicatie van oktober 2015 wenste het college van B en W niet inhoudelijk in te gaan op een zaak die onder de rechter is.”
Spelthuis vindt het allemaal onbegrijpelijk. “Waarom laten ze ons een jaar zitten en kunnen ze nu niet meer op de uitspraak van de rechter wachten?”, besluit ze.
