Het echte moeten is eraf voor tafeltennisser Gerben Last
· leestijd 1 minuut Sport(door Gerard Meijeringh)
KAMPEN – De Paralympische Spelen in Rio de Janeiro was het laatste kunstje van Gerben Last. De Kampenaar besloot zijn loopbaan met zilver in het enkelspel en sneuvelde in de kwartfinale van de landenwedstrijd met Bas Hergelink. Terug in Kampen breekt een tijd aan waarin hij gaat breken met het leven van een fanatieke topsporter.
Als je iets wint, ben je gewild. Gerben Last kan erover meepraten. “Ik dacht vorige week even sneaky boodschappen te gaan doen bij de Jumbo, maar verschillende mensen klampten me aan’, lacht Last, die wederom heeft geconstateerd dat de aandacht voor de Paralympische Spelen in de lift zat in vergelijjking met vier jaar eerder. Hij wijst op social media. “Daardoor komt het veel meer in beeld bij de mensen.”
De huldiging op het Centre for Sports and Educationsin in Zwolle, de school waar hij docent is, onderging hij maandag met een grote glimlach. Samen met leerlinge Lisa Krugers (vwo 5), die in Rio goud won op de 100 meter schoolslag, stond hij even in het middelpunt van de belangstelling. “Het was een en al spontanteit”, aldus Last. Begin vorige week keerde hij terug uit Rio. Vervolgens kreeg hij het, evenals andere Paralympische sporters druk. De huldiging in Tivoli in Utrecht, de officiële huldiging voor alle medaillewinnaars in de Grote Kerk in Den Haag en een bezoek aan koning Willem-Alexander. “De eerste dagen word je geleefd. En je moet wennen aan het tijdsverschil.” Inmiddels is Last bijna geacclimatiseerd. Zaterdag wacht hem nog een huldiging bij de tafeltennisbond. Zaterdag 15 oktober wordt hij in Kampen gehuldigd tijdens de viering van het 50-jarig jubileum van Tafeltennisvereniging Kampenion. Bij de club waar het voor Last allemaal begon.
Last kijkt tevreden terug op zijjn loopbaan met Paralympisch goud, zilver en brons. In Rio was hij naar eigen zeggen ‘bijna foutlloos’. “Alleen in de enkelfinale niet.” Last verloor de finale kansloos met 3-0 tegen de Belg Laurens Devos, die hij het succes gunt. “Hij is heel gedisciplineerd en staat open voor andere spelers.” Gedisciplineerd was Last jaren achter elkaar. Nu is het tijd voor andere leuke dingen. Bij TTV Bit in Ede gaat hij op een lager niveau spelen. Een belofte en vriendendienst aan Robert-Jan van der Heijden. “Maar ik ga niet alle wedstrijden spelen. Ik laat me niet vastpinnen.” Want Last wil de regie van zijn nieuwe leven in eigen handen houden. Een leven zonder topsport. Enkele jaren geleden besloot hij al dat hij na Rio zou stoppen. “Doorgaan is dan ongeloofwaardig. Vergeet niet wat je er allemaal voor moet doen. Het is niet alleen de toernooien. Was het maar waar? Je hele levenstijl staat in dienst van de sport. Dat is nu voorbij. Het echte moeten is eraf.”
