Kamper mini-kroniek: Jesper Aartsen over zijn vrijwilligersbaan bij RIBW

In het unieke filmproject Kamper Minikronieken staan inwoners van Kampen zelf aan het roer. Tien mensen leren interviewen, filmen en monteren. Hun films gaan over andere Kampenaren. De première is op 21 februari 2018 in de Stadsgehoorzaal. Dit project wordt uitgevoerd door Verhalenhuis Kampen en Minikronieken in Almelo in opdracht van de gemeente Kampen. De gemeente wil hiermee laten zijn zien wat zij heeft gedaan met de aanpak Gezond In De Stad (GIDS).

Jesper werkt als vrijwilliger bij de dagbesteding van RIBW: "Mensen blijven te allen tijde mensen"

Met glimmende ogen en een milde glimlach vertelt hij over Wim*, de getalenteerde pianist die door een ongeluk een hersenbeschadiging opliep. Toen Wim bij dagbesteding kwam, kon hij zijn draai niet vinden: houtbewerken, schilderen, nee, het landde niet echt. Hier werd hij somber van. Totdat Jesper Aartsen hem muziek liet horen op een laptop. Chopin, Mozart, Bach. "Hij herkende echt alles gelijk", zegt hij met een mengeling van bewondering en verwondering. "De somberheid verdween en zijn lach keerde terug."

Voor Jesper (45) zijn dit de mooie ervaringen in zijn vrijwilligersbaan bij RIBW (Regionale Instelling voor Beschermd Wonen). Hiervoor wandelt hij met veel liefde en plezier vier dagdelen per week van zijn huis naar Wijkcentrum 't Middelpunt in de Flevowijk, op een steenworp afstand. Hier werkt hij met mensen met een niet-aangeboren hersenbeschadiging, zoals Wim, en mensen met psychische problemen.

Structuur en voldoening

"Voor mij is dit werk goed op meerdere vlakken", legt hij uit. "Ik heb contact met verschillende mensen. Het geeft structuur: ik moet mijn bed uit. Bovendien geeft het heel veel voldoening." Jesper was actief voor de wijkvereniging, toen anderhalf jaar geleden de dagbesteding in het wijkcentrum neerstreek. Hij stuurde zijn CV met begeleidende brief. "Ik begon eerst elke dinsdagmiddag bij het administratie-uurtje. Hier was het nooit zo druk, dus ik vroeg: Hebben jullie niet wat anders? Zo kwam ik bij de kookgroep. En voor ik het wist zat ik hier dus vier dagdelen."

Enthousiast vooruit lopend en wijzend geeft de Kampenaar een rondleiding door het gebouw. Een groep van tien mensen is actief: de een is aan het vilten, een ander maakt prachtige kaarten met ecoline, een groepje is druk in de weer met keramiek. Aan een tafel zit een andere vrijwilligster achter de naaimachine: onder haar hoede maken mensen hippe 'tote bags'. Veel handgemaakte spullen die de groep maakt, zijn te koop in een aantal winkels in de Oudestraat. Houtbewerking is zijn favoriet. En nieuwe mensen, die helpt hij ook graag.

Psychologische problemen

Het is alweer acht jaar geleden dat Jesper naar Kampen kwam 'voor de liefde'. De liefde verdween, maar Kampen bleef. "Ik had een moeilijke tijd achter de rug toen: ik had last van posttraumatische stress-stoornis (ptss) en ik heb een persoonlijkheidsstoornis. Narcisme. En daar schaam ik me helemaal niet voor." De psychologische problemen namen toe. De relatie klapte. Jesper belandde drie maanden bij het Leger de Heils en kreeg toen een eigen huis. "Hier werd ik rustiger, stabieler", vertelt hij. "Toen ben ik hard aan mezelf gaan werken. Twee jaar lang met een fantastische psychologe. Dit had een heel positief effect op mijn leven. Het heeft me veel lucht gegeven. Een bevrijding."

Hij is er een voorstander van dat mensen praten over dit soort problemen, zodat niet alles achter de voordeur blijft. Daarom voelt hij geen schaamte. "Dit is wie ik ben", zegt hij met heldere ogen en een brede lach. Dit is wel eens anders geweest. "Ik voelde me best alleen in mijn leven. Waar ligt dat nou aan?, dacht ik dan. Mijn toenmalige vriendin wees me dan wel eens op dingen. Maar ik zat gewoon zwaar in de ontkenning."

Tijdens de therapie leerde hij dat zijn narcisme de kop opstak als hij zich geen raad wist met gevoelens. Zijn zelfverdedigingsmechanisme was: anderen kleiner maken om zelf groter en beter te lijken. "Dit had ik opgebouwd in mijn leven, in mijn jeugd." Zijn eigen ervaringen helpen hem om mild te zijn en niet te oordelen. "Sommige mensen worden als gek gezien. Maar er gaat een heel verhaal aan vooraf. Mensen blijven te allen tijde mensen. Zo ga ik met ze om: we zijn gelijk, in de basis het zelfde."

*) Gefingeerde naam

Met het verhaal van Jesper vieren we de Dag van het Vrijwilligerswerk vandaag.