Anita Knul: 'Normaal dat je een stapje extra doet voor de sport'

(door Gerard Meijeringh)

KAMPEN - Maar liefst 38 jaar was Anita Knul actief als trainster bij Gymnastiekvereniging Wilhelmina. Maar nu vindt de Kamperse het mooi geweest. De rasvrijwilliger blijft echter behouden voor Wilhelmina. Knul gaat de jeugd individueel ondersteunen en neemt zitting in de acrocommissie bij Wilhelmina.

Een persoon die zich maar liefst 38 jaar met ziel en zaligheid inzet voor dezelfde club en altijd bezig is om zichzelf te verbeteren. Het is anno 2018 vrij uniek. Anita Knul deed het en stond altijd ter beschikking van haar Wilhelmina. Geen wonder dat de gymnastiekvereniging het afscheid van Knul niet ongemerkt voorbij liet gaan en haar begin juni in het zonnetje heeft gezet.

Normaal

Knul was verrast en dat past wel bij haar karakter. Al haar inspanningen die ze heeft gedaan voor de club plaatst ze onder noemer 'normaal'. "Ik vind het normaal dat je een stapje extra doet voor de sport. En je moet altijd zorgen dat je up-to-date bent als je iets organiseert. Dan is het niet meer dan normaal dat je je bijschoolt. Ik weet dat het niet vaak meer voorkomt dat iemand 38 jaar trainster is bij dezelfde vereniging, maar zo heb je wel continuïteit bij een club en ik heb het nooit met tegenzin gedaan."

Kleuters

Anita Knul begon op 17-jarige leeftijd als trainster bij het kleutergym als vervangster van Vroukje van de Kerke. "'Dit was niet zo moeilijk', kreeg ik te horen, maar het is een van de moeilijkste dingen die er is. Je moet kunnen improviseren. Als kleuters het niet meer leuk vinden, doen ze niet meer mee", aldus Knul. Ze volgde een leiderscursus van twee jaar, die bestond uit theorie en praktijk. Al snel nam Knul de turnselectie van Wilhelmina over van Dik Koster. "Toen moest ik wel wat overwinnen. Jarenlang hadden twee mannen voor de groep gestaan. De kinderen waren dat gewend en ineens stond er een vrouw." Knul deed het echter prima en ging een trainerscursus volgen. Iedere zaterdag zat ze in Breda of Goes.

Overdonderd

De cursus duurde anderhalf jaar en zou haar leven voor goed veranderen. "Toen ben ik aanraking gekomen met acro bij de World Games. Ik was helemaal overdonderd. Ik kon niet geloven wat ik had gezien." Knul introduceerde acrogym voorzichtig bij Wilhelmina. "De meiden waren zo enthousiast en wilden er gelijk mee doorgaan. Maar ik vond dat ik me eerst in deze sport moest verdiepen." Knul ging weer op cursus en haalde C-, B- en A-specialisatie acrogym. Ze kreeg steeds meer plezier in acrogym. "Je leert veel en weet waar je mee bezig bent." Ze liep stage in Belgiê en Drachten en kreeg steeds meer kennis. "Daardoor kon ik steeds gerichter werken. In het begin deden we maar wat bij Wilhelmina, maar moet je tegenwoordig eens zien. Prachtig om te zien."

Teamwork

Het acrogym bij Wilhelmina werd steeds professioneler en dat ging hand in hand met de groeiende populariteit van de sport. Waarom is de sport zo populair? "Acrogym is een heel sociaal gebeuren. Je werkt samen in een team." Steeds maar weer deed Knul er alles aan om als trainster steeds beter te worden en benaderde ze trainers om hun kennis ter beschikking te stellen aan de teams van Wilhelma. Allemaal met het doel om haar teams naar een hoger niveau te tillen. Dat leverde diverse NK-medailles op en deelnames op EK's en zelfs WK's. Vanwege school zag ze ook diverse teams wegvallen. "Als je door een studie niet vier keer per week meer kunt trainen, kun je het hoge niveau niet vasthouden. Dan moet je terug in niveau en dat willen veel meiden niet. Vervolgens moet je dan opnieuw bouwen."

Verantwoordelijkheid

Knul heeft ook een stap teruggedaan. Eigenlijk het afgelopen seizoen al. Eerder was ze altijd present bij wedstrijden, maar het afgelopen seizoen liet ze verschillende wedstrijden schieten. "Ik heb het nooit met tegenzin gedaan, maar ik wil van de verantwoordelijkheid af. Altijd teams samenstellen, altijd trainingen geven." Straks is ze helemaal bevrijd van de verplichtingen. Maar op de achtergrond blijft ze betrokken. "Ik blijf af en toe wel in de zaal, maar wel vrijblijvend. Ik ga me individueel bezighouden met de sporters, zonder na te hoeven denken over de rest van de groep. Dat is voor mij een luxe. Als ik niet kan, kan ik niet. In het seizoen heb je twaalf zaterdagen wedstrijden. Ik hoef niet meer mee. Dat deed ik de afgelopen jaren al niet meer." Want Knul wil haar zonen ook graag zien voetballen op zaterdag. Het is tijd voor andere belangrijke dingen, maar op de achtergrond wil ze haar aandeel blijven leveren bij Wilhelmina. Bij trainingen individueel dingen aanreiken. En beleidsmatig. "Ik ga Bertine Kuipers ondersteunen in de acrocommisie. Ik heb alles zelf opgebouwd. Dat wil ik niet af laten brokkelen. Ik verwacht ook niet dat dat gebeurt."

Erfenis

Inmiddels is de rol van Knul overgenomen door anderen. “Janiek van Vlijmen en Aimee Tent doen het heel goed als trainers van de ABC-selectie en Hannah Hanekamp en Rosalie Prins zijn de nieuwe trainsters voor de DE-team. Alle trainingen worden ondersteund door veel hulpleiding. Die hebben dit seizoen hun diploma assistent 2 gehaald en zijn van zeer grote waarde als ondersteuning voor de trainers en extra hulp voor de sporters”, zegt Knul.

Ze hoopt uiteraard dat haar erfenis bewaard blijft en gaat zich daar op een andere manier voor inzetten. "De club moet blijven investeren en dat gebeurt ook. Of ik nog wensen heb? Graag een airjumpy in de hal. En ik zou graag zien dat er elastieken gordels komen, die geschikt zijn voor grotere sporters. En goed kader blijft belangrijk. Dat is het allerbelangrijkst. Dat gaat goed, absoluut. We hebben allemaal gedreven mensen bij Wilhelmina die ook uit de sport komen, die besluit met een boodschap aan ouders. "Sommige ouders zijn angstig dat hun kinderen drie keer per week moeten trainen. Laat ze dat doen! Ze lopen dan niet op straat en doen sociale vaardigheden op. Het is teamsport in het klein."