Kamper Koggejournaal: Moeras-eiken nu scheepstimmerhout
· leestijd 2 minuten Algemeen
Er komt heel wat bij kijken om een zwaar massief, 45 ton wegend eiken schip als de Kamper kogge goed onderhouden in de vaart te houden. Zonder de inzet van vakkundige vrijwilligers, zou dat karwei vrijwel onmogelijk zijn. Vooral omdat de Stichting Kamper Kogge, eigenaar van deze alom bewonderde reconstructie van een echte middeleeuwse kogge , over een beperkt budget beschikt en reparaties, vanwege het exclusieve karakter van het schip, vaak uitzonderlijk kostbaar zijn.
Nu bleken de ‘bonnetten’ , (twee stroken extra zeil, elk 24 vierkante meter, vast geregen aan het grootzeil) aan vervanging toe. Bonnetten zorgen voor meer windvang , waardoor het schip meer vaart maakt. In de zeilmakerij op de Bataviawerf in Lelystad werkten zes vrijwilligers van de Stichting Kamper Kogge, mannen en vrouwen, maanden lang, één dag in de week, zich de vingers blauw om Kampens varend paradepaardje met puntgave bonnetten weer helemaal zeilklaar te maken.
‘Het werk vordert sneller door beide bonnetstroken eerst aan elkaar te zetten om die later weer gescheiden aan het grootzeil te zetten,’ vertelt traditioneel zeilmaker Willem Bosma, die de zes Kampenaren in Lelystad de kunst van het ouderwets zeilmaken bijbracht.
‘Eerst door te oefenen op zachte stof. Dan met een speciale, naald het stugge Klipper-canvas steek voor steek pasklaar maken,’ legt IJsselmuidenaar Gijs Jansen uit. Timmerman van professie, vrijwillig molenaar in Windesheim, maar nu ook vrijwilliger bij de Stichting Kamper Kogge. ‘De techniek van het ouderwets zeilmaken stamt uit een Nederlands vrachtschip dat rond 1590 bij Terschelling verging,’ legt Bosma uit.
Weer volledig zeilklaar begint de Kamper kogge binnenkort aan een nieuw vaarseizoen. ‘De voornaamste buitenlandse reizen gaan naar België voor het opluisteren van havenfeesten in Antwerpen, Blankenberge en Oostende, ,’ vertelt Arjen Hendriks, voorzitter van de Stichting Kamper Kogge.
Vaarnieuws genoeg. Zo zijn de Kamper Kogge- en de Botterstichting aan de slag gegaan met het verwerken van 12 Moeras-eiken. Een presentje van de gemeente aan beide stichtingen om in timmerhout voor de klassieke schepen te voorzien. Het na veertig jaar trouwe dienst rooien van in totaal 27 gezonde Moeras-eiken aan de Europa Allee had een speciale reden: de bomen ontnamen de buurtbewoners teveel zonlicht. Diverse politieke partijen in de Kamper gemeenteraad stemden tegen die forse ingreep in de natuur, maar na het ‘optuigen’ van een speciale ‘adviescommissie’ kwam de kapvergunning er toch.
‘Verrassend is dat we bij het zagen van de bomen heel wat scherpe voorwerpen, maar ook diepe boorgaten in de stammen hebben aangetroffen. Die hadden de dood van de bomen kunnen betekenen, maar gelukkig zijn Moeras-eiken sterk genoeg om dergelijke aanvallen te doorstaan,’ onthult Dries Vinke, chef van de Kogge-werkplaats. Aalt van den Hul’ aannemer in waterbouw, stelde de Kampenaren gratis zijn terrein in Oosterwolde beschikbaar voor het opslaan drogen en zagen van de bomen. Dirkje van den Hul, echtgenote van Aalt, zorgde met gratis koffie en lunches dat de Kampenaren niks tekort kwamen.
