Eenzame confetti
· leestijd 1 minuut ColumnDaar lag het op straat. Door een enthousiaste carnavalsvierder afgeschoten op de plek waar normaal 3 Uurkes Vurraf zou zijn. Nu een lege parkeerplaats zonder enige vorm van feest. Maar nu zag ik een paar snippers confetti om aan te geven dat we carnaval niet mogen vergeten. En dat hebben we ook niet gedaan. We hebben het gevierd op een manier dat we er ons hopelijk allemaal fijn bij voelen.
Ik was best emotioneel deze dagen. Het gemis van jou, als publiek en het contact, maar ook de sfeer die er ieder jaar is. Het is echt een hele rare tijd. Ik hoorde het van artiesten, muzikanten en liefhebbers dat ze sinds deze week moeite hadden met het te accepteren dat deze editie anders dan anders is. En ik vind dat alleen maar goed, want als we gaan denken dat dit de toekomst is qua carnaval dan moet daar snel iets in veranderen.
Volgend jaar moeten de polonaises weer meters lang zijn en het bier in liters over de bar gaan. Nu reed ik voor het gevoel door Zeelst, Veldhoven Dorp en Oerle waar normaal toch van alles te beleven is. Het was stil, te stil. In een enkel huis brandde wat licht maar verder leek Rommelgat in diepe rust. Het deed me pijn. Ik was thuis en heb een kalender uitgeprint en met dikke rode stift de datum 25 februari 2022 omcirkeld. Laten we daar heel snel naar aftellen en deze editie snel vergeten.
Jordy Graat.
