Darts
· leestijd 1 minuut ColumnOoit was er in Veldhoven een gigantisch toernooi. De Dutch Open Darts. Duizenden amateurs en professionals kwamen naar het Koningshof om het spelletje te spelen en om zoveel mogelijk potjes te winnen. Op alle niveaus kon je uiteindelijk op het grote podium belanden voor een paar duizend man publiek. Op een zondagmiddag ging ik eens kijken. Ik had natuurlijk in die tijd Raymond van Barneveld zien winnen en de sport was in no-time heel populair geworden. Maar het sfeertje eromheen vond ik fantastisch en was op een of andere manier ook verslavend. Sindsdien zit ik regelmatig voor de tv om alle wedstrijden te volgen.
Er wordt altijd een beetje denigrerend gedaan over darts maar ik vind het toch echt wel een sport. Het is dagenlang trainen anders gooi je echt niet zo makkelijk de pijl precies op de plek waar jij dat wil. Met bekende spelers als Michael van Gerwen heb je natuurlijk sneller de neiging om alles te volgen. Vroeger dartte ik altijd bij Opa Graat. Dan ging ik op woensdagmiddag oefenen en wedstrijdjes spelen. Ik had mijn eigen pijlen maar die kwamen in het begin vaker in de muur dan op het bord. Uiteindelijk kreeg ik er plezier in en deed ik mee met de familietoernooitjes. Zonde dat ik het na het overlijden van Opa nooit echt meer heb opgepakt. In deze koude maanden is het prima vermaak en nog spannend ook. Misschien binnenkort maar eens op zoek naar een dartbord. Dan kan ik hopelijk ook een keer ‘one-hundred-and-eigthy’ roepen.
