AvonTura biedt theatraal kijkje achter Vloeddijkse voordeuren
· leestijd 1 minuut Cultuur(door Nick de Vries)KAMPEN - Een weeshuis met een spookzolder, een onderduikadres voor Joden bij de koffie-familie Gunnink, een opvang voor uit huis geplaatste kinderen.Achter de voordeuren van de monumentale panden aan de Vloeddijk hebben zich in de loop der eeuwen verschillende tot de verbeelding sprekende verhalen afgespeeld. De theatergroep AvonTura wil met haar nieuwe voorstelling deze deuren openen en de verhalen tot leven wekken.Inspiratiebron voor de voorstelling ‘Achter de voordeur’ is het woordenlint dat jaren geleden door kunstenaar Oscar Lourens tegen de kade van de Vloeddijk is geplaatst. Woorden als, ‘onderdak’, ‘gemeenschap’ en ‘rust’ vertellen op subtiele wijze iets over de historie van het pand. “Daar moeten wij iets mee doen”, dachten de leden van AvonTura; een groep van veertien vrouwen, voorheen bekend als Volwassenen Muziektheatergroep Ventura, die na twee jaarlijkse voorstellingen in het Vestzaktheater wel eens wat anders wilde. Theater maken op een onalledaagse locatie, bijvoorbeeld. “Toen kregen we het gewaagde idee om voorstellingen op te voeren in de huizen waarnaar de woorden op het lint verwijzen”, vertelt regisseuse Luisella Lai. “Maar hoe kom je die huizen binnen? Sommige collega’s zeiden dat dat niet ging lukken.”“Die angst bleek ongegrond”, vult Erica Kelly, speelster van AvonTura en verantwoordelijke voor de promotie, aan. “De deuren gingen groots open. We benaderden 30 huiseigenaren en 20 wilden meewerken. Fantastisch.”De theatergroep dompelde zich hierop onder in de geschiedenis van de panden aan de vloeddijk. Grofweg vanaf 1600 tot nu. Met wat hulp van stadskenner bij uitstek, Theo van Mierlo, verzamelden ze de mooiste verhalen, waarna regisseuse Lai aan de hand van de verhalen en de panden bepaalde welke tien locaties de voorstelling zouden halen.Lai wilde op iedere locatie experimenteren met een andere theatervorm en liet zich hierbij leiden door de historie van het pand en door haar gevoel als ze binnenstapte. Het pand waar kunstschilder Moulin gewoond had, vroeg om een klucht. Het pand van Vitree, vroeg om een soberder voorstelling gebaseerd op de functie die het pand nu heeft als opvang voor uit huis gezette kinderen.Na een jaar intensieve voorbereidingen zijn de vrouwen van AvonTura nu dan helemaal klaar voor de voorstelling. “Het is super spannend”, aldus Kelly. “We moeten de voorstelling binnen vier dagen tijd, inclusief generale repetitie maar liefst twintig keer spelen. Het is dus echt een kunst om iedere keer weer met de zelfde energie te spelen, maar we hebben er erg veel zin in, dus dat moet goedkomen.”Zie kader hiernaast voor de speeltijden.De theatergroep voor een van de deelnemende panden. Foto: Aangeleverd.
