‘Hier kan geen salaris tegenop’
· leestijd 3 minuten Partnerbijdrages(door Hermijn Bloemhard) KAMPEN – De vreugde van de man wiens tumor van het gezicht werd verwijderd, of het kleine meisje die na een operatie weer kon zien. Dat is waar de Kamper Manon Rook (30) het voor doet. In juni 2012 vertrok ze naar West-Afrika om als vrijwilliger voor Mercy Ships te gaan werken. Ze is nu weer even in Nederland en kan niet wachten om in februari terug te keren, maar dan voor langere tijd. “Hier kan geen salaris tegenop.”Staande ovatieMercy Ships is een drijvend ziekenhuis waar mensen worden geholpen met bijvoorbeeld een open gehemelte, tumoren of die slechtziend zijn. Door hun ziekte worden zij verstoten uit hun familie. Ofschoon Manon, die in Nederland bestuurskunde studeerde- geen medische achtergrond heeft, wilde ze zoveel mogelijk doen om deze mensen te helpen.De eerste maanden werkte ze in de keuken en in september in ‘People’s Palace’ in Guinea. Vijfduizend mensen stonden er in rijen te wachten om geholpen te worden en Manon mocht helpen met de shifting. Ze zag er van alles, kinderen met opgezette kelen of aandoeningen in het gezicht. En ze werd assistent coördinator van het Hope Centre, waar mensen die niet uit Guinea maar bijvoorbeeld Sierra Leone komen voor en na de operatie worden opgevangen. Hier moest ze 22 dagwerkers aansturen. Niet altijd even makkelijk omdat er toch een andere werkmentaliteit heerst. Wat veel indruk maakte op Manon was patiënt Thierno met een grote tumor die uit zijn mond groeide. Hij kwam ziek en verzwakt het Hope Centre binnen. “Toen de tumor was verwijderd en hij terug kwam na zijn operatie kreeg hij van alle patiënten een staande ovatie. Hij was een hele goede voetballer en begon weer te oefenen. Tussen de groepjes mannen had hij weer het hoogste woord, hij bloeide helemaal op.” En ze herinnert zich het meisje van zeven wat na een operatie weer kon zien. “Ze dacht dat er iets op de grond lag en wilde het oprapen, maar het was haar eigen schaduw.”HuilenNaast de vele mooie momenten heeft Manon er ook wel eens doorheen gezeten. “In december werkte ik 12 uur per dag. En er waren twee moeders met een tumor die niet meer te helpen waren. Je geeft ze medicijnen mee om zichzelf goed te verzorgen en gaat dan afscheid nemen. De vrouwen huilden en ik heb me toen ook laten gaan.” Ook was er een kindje van zeven dat ze moest wegsturen omdat het niet meer te helpen was. “Dan zeggen ze ook nog tegen je dat het wel goed komt. Ze hebben een heel sterk geloof”, zegt de vrijwilligster die zelf niet gelovig is. “Maar ik leer heel veel van ze.”“We kunnen niet de hele wereld veranderen maar wel de wereld van een persoon. En dit is geen druppel op een gloeiende plaat”, stelt Manon. “Mercy Shops heeft ook een Health educatie programma en leidt agrariërs op.”Waar ze totnogtoe het meest van geschrokken is? “De armoede. Dit land heeft echt hulp nodig. Als je die operatiekamers ziet….En de afval van het ziekenhuis in Conakry werd eerst buiten neergegooid, daar kwamen aasgieren op af. We hebben ervoor gezorgd dat dat nu in ieder geval verbrand wordt. Maar ik kijk nergens meer van op, niets is te gek voor Afrika.”DankbaarheidWat maakt dat ze er, zonder bron van inkomsten en een maandelijkse bijdrage van 335 Dollar die ze aan de organisatie betaalt, dan toch zo graag terug wil keren? “Dat zijn de vriendschappen, de dankbaarheid als mensen geholpen worden, vrouwen die dansen van vreugde. ..”Natuurlijk vindt ze het fijn om weer even in Nederland te zijn bij haar familie. “En ik heb in Afrika over de McDonalds gefantaseerd. Maar toen ik hier was en zag dat er zoveel keuze was, heb ik uiteindelijk niets genomen.”Straks zal ze weer terug gaan. “En ik ga een training doen van Mercy Ships in Texas omdat ik nu voor minimaal twee jaar in West-Afrika blijf. Ik zie dit echt als het doel in mijn leven”, vertelt Manon die vorig jaar besloot haar hart te volgen en als ze genoeg sponsorgeld krijgt dit werk nog lang wil blijven doen. “Ik ben veel bewuster geworden en heb meer geduld gekregen. Als ik hier op straat nu een zwerver tegenkom ga ik er een praatje mee maken, dat had ik vroeger nooit gedaan. Maar iedereen heeft zijn verhaal.“DonerenAls vrijwilliger ontvangt Manon geen inkomsten maar betaalt om te kunnen werken. Wie haar wil helpen en dit project ondersteunen kan een gift overmaken naar:Rekeningnummer: 1990184 t.n.v. Mercy Ships Holland te Rotterdam. Naam: Manon Rook Administratienummer: AFM # 3235.Mercy Ships heeft het ANBI keurmerk: dat betekent dat alle giften belasting aftrekbaar zijn.
