Column wethouder Nieke Jansen: Vandaag beter dan gister

Hoe nu verder? Dat vroegen wij ons bij GroenLinks wel even af toen mijn voorganger Irma van der Sloot eind november aangaf dat ze een andere baan had aangenomen. We waren het in onze fractie snel eens. In zes maanden kun je nog veel moois doen! Zo’n periode is te lang om te zeggen: “Laat maar zitten; het meeste werk is al wel gedaan.” En als fractievoorzitter besefte ik dat mijn handtekening stond onder het coalitieakkoord van vier jaar geleden. Ik voelde ik me daar verantwoordelijk voor. Samen uit, samen thuis, kun je zeggen. 

Zo was ik van volksvertegenwoordiger in de gemeenteraad ineens bestuurder in het college van burgemeester en wethouders. In de eerste weken waren er wel momenten dat ik me afvroeg waar ik in vredesnaam aan was begonnen. Ik was opeens geen baas meer over mijn eigen steeds vollere agenda. En de vele dossiers, inclusief de hectiek en bergen leeswerk, hielden me wel eens wakker. Het hielp dat ik voor de meeste thema’s niet bij nul hoefde te beginnen, maar in mijn nieuwe rol hadden die vertrouwde onderwerpen toch heel nieuwe kanten. Het hielp me om te bedenken dat het niet allemaal in één dag hoefde. En dat ik het werk het best zou doen als ik het zou aanpakken op een manier die bij mij past: samen, met aandacht, doelgericht. 

Een week voor mijn afscheid als wethouder kijk ik terug. Het was een gevuld halfjaar, vol mooie ontmoetingen en overleggen. Ik heb ervaren hoezeer mensen binnen en buiten het stadhuis vanuit heel verschillende situaties hart hebben voor dezelfde goede zaak. Een voorbeeld? Bij mensen binnen de gemeente die bezig zijn om armoede aan te pakken hoor ik soms precies dezelfde drijfveren als bij de mensen die vanuit hun eigen ervaringen tegen armoede strijden. Hun hart klopt voor dezelfde zaak: armoede de wereld uit, delen wat we samen hebben en ook: bouwen aan een samenleving waar we elkaar vertrouwen! Dat lukt niet in één dag, maar we kunnen er wel voor zorgen dat het vandaag een beetje beter is dan gister.

Dat zag ik ook bij de mensen van cultuur, duurzaamheid, inclusie, milieu – mijn andere thema’s. Ambtenaren, inwoners, ondernemers, instellingen en verenigingen; allemaal gedreven om de wereld vandaag een beetje mooier maken dan die gister was. 

Dubbelop ben ik blij omdat de verschillende thema’s elkaar ontmoetten; cultuur en inclusie, duurzaamheid en armoede. Zo regelde het team van het Full Color Festival muntjes voor de mensen voor wie de hapjes en drankjes op het Festival van vorig weekend anders te duur zouden zijn. Welkom! Dat gebeurt, als je hart klopt voor dezelfde zaak.

Datzelfde zag ik op het gebied van duurzaamheid. Steeds meer mensen wil hun huis verduurzamen, uit zorg voor het klimaat of omdat de energierekening onbetaalbaar wordt, maar niet iedereen kan dat betalen. De gemeente heeft afgelopen half jaar gezocht naar manieren om op dit gebied meer mogelijk te maken. Er zijn kleine en grote maatregelen en er is ook geld om mensen verder te helpen. Dat komt niet alleen van de gemeente, maar kwam ook uit de samenleving. Mensen die hun BTW teruggave op de energie deelden met anderen, die dat geld harder nodig hebben, en inwoners die mensen bij elkaar brengen om samen duurzame plannen te maken. Lossen we daarmee in enen alle problemen op? Nee, maar zo wordt het morgen wel beter.

Ik zwaai af als wethouder, een mooie ervaring rijker, en kom weer terug als raadslid voor GroenLinks. Deze periode als wethouder had ik voor geen geld willen missen. Ik ben inwoners, ambtenaren, kunstenaars, ondernemers, instellingen en verenigingen op een verfrissende manier tegengekomen. Veel meer dan ik kon bedenken, zag ik drijfveren en idealen die we delen. Dat we, wat ook onze rol is, vertrouwen nodig hebben van een ander, om echt vooruit te komen. Dat heel veel mensen met hart en ziel bezig zijn voor een gemeenschap waar we het echt goed hebben, met elkaar en met iedereen. Goed, of in elk geval vandaag  beter dan gister. En morgen weer beter dan vandaag.