Lachende gezichten bij KHC op een middag die voor Go-Ahead een feestje had moeten worden

KAMPEN - Go-Ahead is er zaterdag niet in geslaagd om de felbegeerde laatste  periodetitel te pakken. De Kowetters waren in de derby tegen KHC het eerste half uur op alle fronten de baas, wat zich vertaalde in een  2-0 voorsprong. KHC wist echter vrijwel uit het niets de aansluitingstreffer te maken en na rust de rollen om te draaien. Door de winst eindigde KHC op een vijfde plaats en kan de ploeg spreken van een geslaagd seizoen.

Er was zelfs sprake van ontlading. De KHC´ers vielen elkaar in de armen en trainer Kenan Durmusoglu, voor wie dit zijn laatste wedstrijd was als oefenmeester van de Kampenaren, straalde van oor tot oor. Daar waar bij Go-Ahead de teleurstelling op de gezichten was af te lezen. Dat had niet alleen te maken met het verlies en het mislopen van de periodetitel, maar ook met de manier waarop dat gebeurde. Go-Ahead was in de eerste helft lange tijd heer en meester en kreeg meer dan een handvol mogelijkheden en kansen waarbij met name Wilbert Wessels, Maxwell van Dijk en Sven Hellendoorn gevaar stichtten. De eerste die daarvan wist te profiteren was topschutter Wessels, die na een kwartier spelen de 1-0 maakte. Maxwell van Dijk scoorde in de 35e minuut de 2-0.

KHC was tot dan toe nog niet echt in het verhaal voorgekomen, afgezien van een dreigend moment van Boaz Smits die op avontuur werd gestuurd door Leroy Knol. Smits wist niet te scoren, maar zou aan het einde van de eerste helft het duel alsnog op de kop gooien door tegen de verhouding in de aansluitingstreffer te maken. Het doelpunt bleek de brandstof te zijn die KHC nodig had, want de ploeg gooide in de tweede helft alle schroom van zich af. Nu spelend met Jorik Schuur in de punt van de aanval, Boaz Smits op links en Burak Alp en Karim Gabara die een tandem vormden, kreeg KHC meer druk op de bal. In een open wedstrijd met mogelijkheden voor beide teams was het KHC dat het beste met de kansen omging. Schuur profiteerde van een fout bij Go-Ahead en maakte de gelijkmaker. Op prachtige wijze maakte hij eveneens de 2-3.  Durk van de Leest maakte het feestje compleet voor KHC met de 2-4. 

Met het mislopen van de periodetitel is het seizoen voor Go-Ahead ten einde en daarmee ook de spelersloopbaan van spits Jurrian Zandbergen. Het clubicoon viel zaterdag nog in bij een stand van 2-2 (Wilbert Wessels ging uit het veld), maar kon ook het tij niet keren. Op 1 juli volgt er echter nog een wedstrijd tussen twee teams met Go-Ahead-prominenten om op passende wijze afscheid te nemen van de zo bepalende aanvaller die volgend seizoen als assistent-trainer op de bank zit naast de nieuwe hoofdtrainer Edwin van Nijen. 

Hij volgt Erwin Brem op die naar IJVV vertrekt. De trainer baalde na afloop enorm. Brem: ¨Vandaag speelden we ergens om. Er was een prijs te verdienen. In de eerste helft ben je heer en meester. KHC komt vrijwel uit het niets terug in de wedstrijd en dat is vuur voor een ploeg als KHC.¨ Extra zuur vond de trainer dat, zo constateerde hij ´aan drie van de vier treffers van KHC individuele fouten van Go-Ahead voorafgingen´. 

Waar Brem teleurgesteld was, was er bij Durmusoglu bijkans sprake van euforie. Durmusoglu: ¨Vandaag kwam er heel veel samen. Voor het eerst heeft KHC een uitwedstrijd gewonnen bij Go-Ahead en dat in de laatste competitieronde waarin Go-Ahead een periode kon pakken. Tel daarbij op dat we met 2-0 achter kwamen, wij alsnog wisten te winnen en daarmee zijn geëindigd als beste club van Kampen en je snapt waarom we zo blij waren. Ik vind dat de jongens mij een prachtig afscheidscadeau hebben gegeven ¨, aldus de Hengelose trainer die volgend seizoen aan de slag gaat bij Achilles ´12. Durmusoglu erkende dat KHC het in de eerste helft heel zwaar had tegen Go-Ahead, waarbij hij met name ook Hellendoorn erg gevaarlijk vond. Desalniettemin vond Durmusoglu de winst op basis van 90 minuten absoluut verdiend. 

Terugkijkend op het seizoen vindt Durmusoglu dat zijn elftal het goed heeft gedaan, zeker gelet de omstandigheden de laatste weken. Durmusoglu. ¨Wij hebben te kampen gehad met echt extreem veel blessures. In de laatste acht weken hebben we soms moeten trainen met twaalf man en zonder sterkhouders die de concurrentie op scherp zetten. Als we dat niet hadden gehad waren we denk ik bij de bovenste drie geëindigd. ¨