’t Is maar wat in disse stad

Zakt in de geute, wat bin ik merakels bli’j det d’r een kladde reuring in de saamleving is ontstoan over ‘t dwaze plan van ’t college um een gedrocht  van een gebouw op ’t van Heutzplein neer te plempn um doar die olde skute in tentoon te stelln.

Ik ‘oale gloepend veule van disse stad, en dan is ’t miskien wel een ‘ard oordeel, maar aj as college deze antasting van ons stadsgezicht met dreuge oogn durvn te verkoopn dan bi’j ’t saamt niet weerd om onze mooi hanzestad  te bestuurn, ’t valt mien in ieder geval zwoar teegn.

Wat mien ook wat teegn valt is dak de burgemeester niet ‘eure, die o zo graag noa kampen wol koom um al zien moois, ’t is zien taak um det te beskarm en die lot dit ook zomaar gebeurn, ’addn we van Tuinen nog maar want onder de Rouwe zien veur-veur ganger burgemeester van Tuinen was dit absoluut niet gebeurt die ‘ad de konte veur de krip e gooit, doar em we an te dankn dat onze stad nog is zo as ie is.

Netuurli’jk is de koggewarf de beste opsie, maar doar is de ruumte d’r niet veur, dus kloar, niet langer over zeurn, en now bin d’r nog wel een paar andere opsies e nuumd, van bi’j de  de Skeeresluis an de ‘oogwatergeule, tot an de olde bus garage achter ’t station, leuk bedacht maar det warkt niet vuus te varre van de binnenstad.

Maar veurige weke eurdn ik d’r ene, now ik vun ‘t een werelds idee, die zeeg leg ‘m in een glazen bak op een ponton, dan kan ie overal liggn, veur de koggewarf, en an de Iesselkante, ei’j kan zelfs mee op toernee langs de hanze steedn, Zeg now eerli’jk, is det niet creatief. Maar gelukkig mut de road d’r een klap op geem en dan maggn we ‘oopn det die wiezer bin dan ’t college, en de ‘oogste prioriteit geevn an onze status van beskarmd stads gezicht die we uuteindeli’jk niet veur niks em, want an een slinger van de Iessel lig al eeuwen lang een stad woar ’t skier is um te leven nog nooit ’t land ef ‘ad, en aj weerumme van de reize ’t eerst de Ni’jetoorn zien dan klinkt gevulig deur oe ene mooie stad ie bin van mien.

Van de ‘istoriese vereniging Jan van Arkel ‘eb ik begreepn det ze ‘ard an ’t wark bin um de uutgave van de Kamper almanak over te neem van de nuts spaarbanke, en doar zal dan wel veur betaaald muttn worrn want dan kan ’t niet meer veur niks, maar det is niet arg, want det stukkien cultureel arfgoed det begunn is in 1928 mag ook  niet verleurn goan.

En zo ziej maar weer d’r is altied wel wat in disse stad.

Appien Floep