Gemeentebad Seveningen.
Gemeentebad Seveningen. Foto: Stadsarchief.

Verhalen van Groot- IJsselmuiden over het IJsselmuider zwembad: we stropen de mouwen op

(Robert van den Belt) 

Eigenlijk weet ik het niet meer zo goed, vanaf welke leeftijd ik ben begonnen met zwemles. Ik denk dat ik een jaar of zes was. Wanneer ik op internet zoek naar wat de adviesleeftijd is om te gaan starten met zwemles staat er: ‘vierenhalf tot vijf jaar’.  

De weg van school naar het zwembad kan ik mij nog  goed herinneren. Het was maar een klein stukje. Vanaf de Groenling, wat toen was gevestigd aan Groenendael 227 . Van school naar het zwembad moest je altijd het tunneltje door. Je probeerde dan om zo snel mogelijk naar boven te komen zonder al te veel energie te gebruiken. Bij het zwembad aangekomen begon de spanning. 

Meestal moest ik nog vijftien minuten wachten, voordat ik de kleedkamer in mocht. Het wachten voelde als een uur. Ik zag er altijd tegenop. Niet om het zwemmen, maar om de druk die op mij stond voor het behalen van het diploma en natuurlijk het welbekende gat. Tegenwoordig heb ik zwemdiploma A & B, waar ik maar wat trots op ben. Maar ik ben het meest trots dat ik nu met plezier kan zwemmen. Een ommekeer. Wanneer je zwemles hebt ben je eigenlijk niet bezig hoe zoiets als een zwembad tot stand is gekomen. In gesprek met Henry Rekveldt kwam ik erachter dat het realiseren van het zwembad in IJsselmuiden een groots maatschappelijk project moet zijn geweest.

Vanaf Kampen rijd ik naar IJsselmuiden. Vandaag heb ik een afspraak met de vader van één van mijn collega’s. Ik wist dat zijn vader op het gemeentehuis van IJsselmuiden had gewerkt. Wat mij op het idee bracht om eens met Henry in gesprek te gaan. Met de gedachte wellicht komen er wel mooie verhalen naar boven. Bij de Burgemeester Visscherweg aangekomen raken we onder het genot van een bakje koffie en een krakeling in gesprek. 

Henry gaat in 1949 werken bij de gemeente Groot-IJsselmuiden. Hij gaat aan de slag bij de afdeling: Bevolking (burgerlijke zaken). “Ik ben begonnen met werken in het oude gemeentehuis van IJsselmuiden. Dat was toen gevestigd aan de Burgemeester van Engelenweg. Waar nu tandarts Spaargaren is gevestigd.” 

Tussen 1955 en 1957 maakt Henry de keuze om in de kost te gaan in Houten. Hij gaat dan twee jaar aan het werk voor de gemeente Houten. “Houten was toen nog maar een gemeente met ongeveer 3000 inwoners. Tegenwoordig is het een voorstad van Utrecht. Er is een heleboel veranderd.”

De start van de bouw stagneert. Het grootste probleem waar tegenaan wordt gelopen is geld.

Nadat Henri weer terugkomt naar IJsselmuiden gaat hij wederom aan het werk bij de gemeente Groot-IJsselmuiden. Hij gaat dan aan het werk bij de afdeling algemene zaken. Wat een alles omvattend orgaan is binnen een gemeente. “Ik hield mij voornamelijk bezig met onderwijs en woningbouw/bestemmingsplannen. Zo ben ik in aanraking gekomen met het plan om een zwembad te realiseren in IJsselmuiden. Deze vraag werd door de gemeente IJsselmuiden al in 1960 aan het college van Gedeputeerde Staten van Overijssel gesteld. 

Er werd gevraagd voor de medewerking aan de bouw van een zwembad. Dat voornamelijk bedoelt zou zijn voor school-instructie. Vroeger werd er altijd gezwommen in het gemeentebad wat gelegen was bij Seveningen, maar dat was in de openlucht. Je kunt je wel voorstellen dat, dat een koude bedoening moet zijn geweest. Er kwam behoefte aan een overdekt zwembad.”

Voorafgaand worden er verschillende mogelijkheden belicht voor het realiseren van een zwembad. De start van de bouw stagneert. Het grootste probleem waar tegenaan wordt gelopen is geld. In 1970 organiseren burgemeesters en wedhouders een hearing om de bevolking van IJsselmuiden te vertellen dat de bouw van het zwembad niet door kan gaan. 

Enkele weken voor de hearing geeft een burgercomité de doorslag. Zij geven aan een bedrag van 300.000 gulden te kunnen realiseren. Er wordt een comité aangesteld, waar Henri bij betrokken zal zijn als secretaris. De heer Draaijer is als voorzitter de grote kartrekker van dit comité. Later wordt het comité omgedoopt in ‘Stichting Zwembad IJsselmuiden'.

Lees het vervolg van dit verhaal volgende week in De Brug. >>>