Deel 18: Kleuters

Het coronavirus regeert. Dikwijls beseffen we nauwelijks wat we meemaken en verlangen we terug naar de goede tijden waarin we leefden als ‘God in Nederland’. Een periode die nog maar even achter ons ligt, maar toch zo ver weg lijkt. In de huidige moeilijke periode probeer ik wat verlichting te brengen met een reeks ‘Coronakrabbels’. Over alledaagse dingen in de wondere wereld waarin het coronavirus voorlopig nog steeds de dienst uitmaakt.

Het is vrijdagavond wanneer ik achter mijn computer zit met de bedoeling om de laatste radio-uitzending van One Night Stenders terug te luisteren. Ineens duikt op Twitter een zeer grappig filmpje op. Ik zie Trump op een skippybal in het Witte Huis in een kamer met kleine kinderen. Daar komt Joe Biden die hem van de skippybal probeert te trekken. Er ontstaat een lange worsteling. Biden probeert Trump uit het Witte Huis te sleuren. Kan het treffender? Nauwelijks.

De race om het Witte Huis is een strijd tussen twee kleuters. Dat blijkt al tijdens het eerste debat op 30 september. Het loopt helemaal uit de hand, als een kinderlijke ruzie op een schoolplein. De arme Chris Wallace kan geen orde houden, als een leraar die een verkeerd vak heeft gekozen. Na de ruzie komt er een strenge juf. “Donald en Joe, meekomen! Wat is dit?" Donald en Joe schreeuwen door elkaar. “Stil”, zegt de juf. "Jullie gaan alle twee in de hoek staan." Mokkend doen de kleuters wat ze is gezegd. Na zo'n vier uur (de juf was ze vergeten, is mij ook al eens overkomen) mogen Donald en Joe weer in de klas. “Laat ik het niet nog eens zien”, zegt de juf op strenge toon.

Het strenge optreden mist z’n uitwerking niet. Tijdens het tweede debat op 23 oktober kunnen beide kemphanen elkaars bloed wel drinken, maar ze houden zich in. Er zit zowaar inhoud in het debat. Maar naarmate de datum van de verkiezingen dichterbij komt, zijn Trump en Biden steeds moeilijker onder controle te houden. De strenge juf is van het strijdtoneel verdwenen en als de kat van huis is dansen de muizen. Het is eigenlijk ongelofelijk dat Amerika met zo'n 328,2 miljoen inwoners niet verder komt dan Trump en Biden. Een strijd tussen een ongeleid projectiel en een man die soms de indruk maakt dat hij ieder moment kan instorten. Een strijd tussen twee oudjes, 74 en 77 jaar. Ik zie het voor me in Nederland, een politiek duel om de macht tussen Dries van Agt en Joop den Uyl. Er is politiek gezien echt wat mis in Amerika, waar geld en achterkamerspelletjes beslissend lijken te zijn.

Toch verheug ik me dinsdag 3 november op de Amerikaanse verkiezingsnacht. Wordt Trump definitief geveld door het coronavirus of kan hij een nederlaag voorkomen? De NOS verzorgt traditioneel een Amerikaanse verkiezingsuitzending met alles erop en eraan. Je gaat op reis naar de USA en komt erachter dat de Amerikaanse politiek heel anders in elkaar steekt dan de Nederlandse. In Nederland lijkt iedereen een hekel te hebben aan Trump, maar al snel blijkt dat vele miljoen mensen in Amerika hun stem op hem hebben uitgebracht. Toch ziet het er goed uit voor Biden, maar later in de nacht komt Trump terug. Het is spannend. Diep in de nacht houdt Biden een toespraak. Hij laat zien dat hij toneelles heeft gehad en speelt de rol van toekomstig president met verve. Hij lijkt op oud-president Jimmy Carter, maar voorlopig kan Biden nog niet in z'n schaduw staan. "Heb geduld, we gaan winnen", zegt hij. Ik val in slaap op de bank en schrik even later wakker. Een speechende Trump claimt de overwinning en dreigt met een gang naar de rechter. Hoofdschuddend zie ik het aan.

Daarna gaat het van kwaad tot erger. Trump kan niet verkroppen dat hij dreigt te verliezen van het coronavirus en de poststemmen. Het is een gênante vertoning. Amerika zet zich te kijk voor de hele wereld, daar mogen we ons best zorgen over maken. Want het duurt vaak niet lang voordat Amerikaanse trends Europa overspoelen. Voor de Nederlandse verkiezingen van 2021 lijkt dat te vroeg, maar daarna is alles mogelijk. Ik zie Mark Rutte op een skippybal in het Catshuis. Hij raakt verwikkeld in een worsteling met Lodewijk Asscher of Geert Wilders. Laat Rutte zich uit het Catshuis slepen? Wordt vervolgd!