Een kerststal haken…
Rond de zomer sprak ik een van onze leden, en we kregen het over de Kerst. Zij vertelde me, dat ze een kerststal aan het haken was.. Nu ken ik kerststallen in alle soorten en maten -ik ken zelfs iemand die ze verzamelt- , maar een kerststal háken, daar had ik nog nooit van gehoord. Ik ken wel gekleide, geschilderde en bouwpakket-kerststallen, maar een geháákte kerststal was voor mij nieuw.
Het was een heel werk, ze was er al lang mee bezig, en het zou ook nog wel een paar maanden duren voordat de hele kerststal bij elkaar gehaakt zou zijn.
Ik heb het opgezocht op google, en inderdaad, het bestaat. Je kunt een hobbydoos bestellen met patronen om een volledige kerststal te haken. Met Jozef, Maria, het kindje, engelen, herders, koningen, os en ezel… Alles erop en eraan. Zelfs de geschenken van de koningen ontbreken niet. Daar ben je dan wel even mee bezig. Want het is een heel gepruts en gepriegel voordat je het baby’tje goed in de kribbe hebt liggen, en de kroon op het hoofd van de koningen hebt gehaakt. Laat staan de vleugels aan de engelen, en de staartjes aan de schaapjes.
Rond de zomer al haken
Ik vind het prachtig en betekenisvol... Dat je zo rond de zomer al begint aan het haken van je kerststal. Het doet ook recht aan wat Kerst ècht betekent, denk ik. Het feest van Kerst niet als twee dagen per jaar waarop we de geboorte van een ‘magische baby’ gedenken, maar dag in dag uit noeste arbeid en vlijt om te laten realiseren wat Kerst écht betekent; licht in de duisternis, een begin aan het einde, de kwetsbaren gaan voor, de wereld op zijn kop. Langzamerhand -lusje na lusje- het wonder van Kerst realiseren en steeds mooier zien worden.
'Het vergt wat gepruts en gepriegel....'
Want.. waar Kerst voor staat, daar kun je elke dag aan werken. Het vergt wat vlijt en arbeid, maar elke dag kun je ervoor zorgen dat in jouw leven en in het leven van de mensen om je heen, het licht wint, en de duisternis, het cynisme, de uitzichtloosheid niet het laatste woord hebben. Elke dag kun je eraan werken, dat juist de mensen met de minste kansen en mogelijkheden centraal in het verhaal komen te staan. En het vergt wat ‘gepruts en gepriegel', maar elke dag kun je juist de kwetsbaarheid in het bestaan naar boven halen en recht doen.
Dus… idee voor de lockdown? Alvast gaan haken aan de kerststal van volgend jaar? Als oefening in de dagelijkse beleving van de Kerstgedachte. Ik wens u gezegende dagen!
Anneke van der Velde
Voorganger Vereniging van Vrijzinnigen
veld5834@planet.nl