’t Is maar wat in disse stad

Zakt in de geute, soms muj dingn wel twee keer leezn veur daj begriepn wat of d’r now precies stiet, ik ‘eb ‘t dan over de Iesselkogge, die olde skute die ze boom water ‘aald em bi’j de buutn aamt en die now in Lelystad leg um te worrn geconserveerd.

Doar is destieds een bult bombarie over e maakt, det mos de grote toeristische strekpleister van Kampen worrn, die mos in een vitrine koom te stoan en doar zolln duzendn mensn noa koom kiekn, de burgemeester zat zien vingers d’r al bi’j of te likkn.

En wat zeg now die zelfde burgemeester met dreuge oogn, ’t kan weezn det we de kogge opofferen veur een ander feesies, “Hanze expiriens”, now likkn ze doar de vingers weer bi’j of. En ’t is nog maar de vroage of die Hanze expiriens noa Kampen kump, en ‘t is dus ook nog maar de vroage of die kogge los doarvan noar kampen kump, met as risico det we straks elemoale niks em, en gien kogge en gien expiriens.

En dan now veur de laaste keer Boomaamt stroate 14, noa meer dan twintig joar procedeern em de slopers uuteindeli’jk ’t pleit e wunn, de villa ef ’t leutien e legd, maar oe now varder ? d’r leg een dudeli’jke ofspraak, d’r mut ‘erbouwd worrn in de oorspronkeli’jke stijl en binn een vastgestelde periode. Wet ‘older Holtland ef e zegd det ie Mateboer d’r an zal oaln, en now bloas ie Albert Holtand, beslist gien kleine jonge, maar zo niet ondersteboom, dus doar vertrouw ik veurlopig maar op det ie woord old.

En as ’t niet zo is en ’t liekt d’r op det ‘t weer joarn giet duurn dan doe ik een beroep op iemand die ik kenne, een goeie brievn skriever met een skarpe penne die altied bereid is um in de Bres te springn veur de goeie zaak, ik geleuve det ie Arreman iet.

Van ’t varsies “Wie van ons in Kampen is geboren” woarvan ik veurige moand vroeg of iemand wat over de oorsprong kon vertelln, kreeg ik een reactie det ’t e zungn wier op de melodie van de klok van Arnemuiden, varder kreeg ik een tip det ’t vrogger op brulleftn e speuld wier deur ’t muzikale duo de ”Kakroka’s” (Kanis en Kroon) maar deur wie ’t ooit e maakt is blef veurlopig nog een roadsel.

Ondanks alle beparkingn woar we met zien alln onder liedn, wens ik jullie noa gelang oe achtergrond, prettige, gezegende, of zalige karstdaagn, een rustige oldejoars amd en veur allemoale: veul ‘eil en zeegn in ’t ni’je joar.

En old de kop d’r bi’j want ook in twee duzend een en twintig is d’r altied wel wat in disse stad.

Appien Floep