Deel 30: Kwast

(door Gerard Meijeringh)

Het coronavirus regeert. Dikwijls beseffen we nauwelijks wat we meemaken en verlangen we terug naar de goede tijden waarin we leefden als ‘God in Nederland’. Een periode die nog maar even achter ons ligt, maar toch zo ver weg lijkt. In de huidige moeilijke periode probeer ik wat verlichting te brengen met een reeks ‘Coronakrabbels’. Over alledaagse dingen in de wondere wereld waarin het coronavirus voorlopig nog steeds de dienst uitmaakt.

Het is zondag wanneer ik met een lekker uitgeslapen gevoel uit m’n bed stap. Ik kijk naar buiten. De zon schijnt. Het nummer ‘Prachtig mooie dag’ van Daniël Lohues schiet door m’n hoofd. 'Met vleugelties van keersevet, vlieg ik noar de zunne. Ik weet zeker da’k 't red, want ik wul weer umme’, hoor ik de Drentse zanger in m’n gedachten zingen. Ik zing mee. ‘Het is een prachtig mooie dag, oe'", klinkt het uit m’n mond.

Zeer goed gemutst pak ik m’n fiets. Het is immers ideaal weer om erop uit te trekken met m’n stalen ros. Na een half uur fietsen rinkelt m’n telefoon. Ik weiger op te pakken, maar mijn iPhone blijft flipperkastgeluiden produceren. Na een tijdje geef ik het op en pak de telefoon op. Aan de andere kant van de lijn heeft mijn kameraad een heel verhaal. Er komt geen einde aan.

Na twintig minuten is het gesprek afgelopen en voelen mijn voeten aan als ijsklompen. Ik pak de fiets en een kwartier later bereik ik de Wijthmenerplas. Even later zie ik een kraam met allerlei lekkernijen met daarvoor een soort van kampvuurtje. Het ziet er buitengewoon gezellig uit. Ik ben verkocht. Het is druk en veel mensen hebben moeite om anderhalve meter afstand te houden. Toch lukt het me om coronaproof m’n bestelling te plaatsen. Met een heerlijke gehaktbal in de hand kijk ik uit over de Wijthmenerplas. Aan de randen zie ik ijsvorming. Het maakte me gelukkig. Zou het dan toch? Ik geniet van het uitzicht en kijk op m’n horloge. Feyenoord en PSV hebben net afgetrapt. Het boeit me weinig. Ajax wordt toch wel kampioen omdat de concurrenten elkaar uitmoorden en het is echt wat voor Feyenoord om revanche te nemen voor de wanvertoning bij Heerenveen via een ruime overwinning tegen de ploeg uit Eindhoven.

Ik knuffel nog even met een Labrador-pup, pak m’n fiets en ben drie kwartier later thuis. Ik zie dat Feyenoord met een 3-0 voorsprong de rust is ingegaan. Het verbaast me niet. Mijn voeten voelen nog steeds bevroren aan, maar ik weet een prima recept tegen de kou. Ik zet een pan met water op het vuur en pak een fles Hooghoudt uit het drankenrek. Deze familiedistilleerderij uit Groningen maakt verschillende alcoholische versnaperingen, zoals jenever, likeur en berenburg. Maar ook overheerlijke limonadesiroop, ook wel kwast geheten. Het is een drankje waarmee ik ben opgegroeid. Op de ijsbaan werd dit steevast gloeiend heet geserveerd. Een ideaal drankje om je mee op te warmen, perfect tijdens winterse dagen. Ik kijk op de fles. ‘Heel lekker na schaatsen en sneeuw. Verwarm je aan de originele kwast!’, staat op het etiket te lezen. Ik heb mijn glas al gevuld met de limonadesiroop en giet er kokend water overheen.

Met het dampende glas loop ik naar de bank. Ik laat Feyenoord-PSV voor wat het is en kijk naar het WK Veldrijden, dat naadloos past bij een prachtige zonnige onbezorgde winterdag. Ik geniet van de geweldige prestatie van Mathieu van der Poel. Mijn gedachten gaan terug naar 1991. Toen was het WK in het mooie Staatsbos bij mijn toenmalige woonplaats Gieten. Ook toen was het koud en genoot ik van deze prachtige sport. Adrie van der Poel, de vader van Mathieu, was toen in een sportief gevecht met Radomir Simunek. Uiteindelijk werd Adrie in de sprint geklopt zodat een prachtige dag toch eindigde in een kater. Dat gebeurt twintig jaar later niet. Mathieu van der Poel levert een formidabele prestatie en wordt wereldkampioen. Prachtig. Ik neem nog een slok kwast en koester het warme gevoel in m'n lichaam. Geen enkel moment heb ik deze dag tot dusver gedacht aan het coronavirus. Dat verandert als ik op m'n telefoon kijk. 'ME verdrijft demonstranten van Museumplein, 33 arrestaties verricht'. Daar gaan we weer. Ik vraag me af of deze gasten niks anders kunnen doen op een prachtige winterdag. Ik laat deze ellende achter me en geniet vervolgens van prachtig voetbal van Liverpool. ‘'De Reds zijn terug, Liverpool komt eraan', is mijn conclusie. Een mooie afsluiting van een schitterende dag zonder coronabeslommeringen. Voldaan kijk ik naar de fles kwast die inmiddels half leeg is en deze winter helemaal leeg gaat als er nog meer van zulke prachtig mooie dagen komen in coronatijd.