Game Over...!

(door Marcel Kalter uit IJsselmuiden)
Ik ben van mening dat niemand met een kort lontje wordt geboren. Dat bedoel ik uiteraard figuurlijk. Want alle jongens worden met een kort lontje geboren. En ze hopen allemaal dat-ie in de tienerjaren uitgroeit tot een indrukwekkend blusapparaat. Zo zitten mannen namelijk in elkaar. Volgens mij niet een uitgezonderd.

Vroeger werd ik door mijn ouders al gewaarschuwd voor korte lontjes. Tijdens mijn jeugd ging ik elke nieuwjaarsdag met mijn broertje op zoek naar knalvuurwerk dat de daadwerkelijke ontploffing niet had gehaald. We vonden altijd genoeg van die zooi, maar de lontjes waren in de meeste gevallen bijna opgebrand. Natuurlijk hadden wij ook wel door dat dit niet zo verstandig was, maar het enthousiasme won het op dat moment altijd van ons verstand. Met ‘gevaar voor eigen leven' hebben wij zo heel wat tweedehands vuurwerk afgestoken. Ik mag echt van geluk spreken dat ik het zicht in beide ogen nog heb en dat een van deze lontjes me in het verleden al niet verplicht heeft om voor eeuwig handsfree te bellen.
Behalve in de erotische sector lijken korte lontjes op dit moment wel in de mode. Onder bijna elk bericht, dat via de sociale media wordt gedeeld, verschijnt een hoop gezanik en gezeur van mensen die het niet eens zijn met de inhoud. We lijken met z'n allen te zijn vergeten dat mensen recht hebben op een eigen mening en dat we het niet allemaal met elkaar eens hoeven te zijn. Denk eerst even na of tel rustig tot tien voordat je iets plaatst of ergens op reageert. Vraag jezelf eerst af waarom je überhaupt de behoefte hebt om dit te doen? Vaak is het goed om manipulerende berichten of nieuws, waarvan je niet zeker weet of het waar is, geen aandacht te geven. Alles wat je aandacht geeft, groeit in mijn ogen namelijk. Laat anderen maar lullen en vertrouw vooral op je eigen denkbeelden.

Ik weet inmiddels dat ik andere ideeën heb dan de gemiddelde Nederlander. Aan sommige onderwerpen zal ik nooit een column wijden, omdat ik weet dat veel lezers dan over de zeik gaan. Dat wil ik niet. Ik wil mensen laten nadenken, maar niet bewust uit de tent lokken. Dan schiet ik mijn doel voorbij. Mijn figuurlijke lont is gelukkig nooit kort geweest. Negatieve berichten en waardeloos nieuws krijgen geen grip op mij. Ik weiger mee te doen aan het spel van afzeiken en kleineren. Wat mij betreft is het ‘game over' voor de onverbeterlijke azijnpissers. Alle korte lontjes zou ik graag weer oprekken naar de oorspronkelijke lengte. We moeten weer terug naar de basisinstellingen van lief zijn voor elkaar. Als we met z'n allen de negatieve shit nou eens langs ons heen laten waaien, dan wordt het misschien weer stil in ons hoofd en ontstaat de ruimte om weer lief te hebben. Als jij je aangesproken voelt, daag ik je uit…