Hulphond kan Jana (19) zelfstandig leven geven
(door Maarten van Gemert)
KAMPEN – Achter een gewone voordeur in Onderdijks voert Jana Kamminga (19) een ongewone strijd. Angststoornissen en meer weerhouden haar om de vleugels uit te slaan zoals dat voor menige puber gewoon is. Een hulphond zou haar op vele manieren helpen. Op GoFundMe is ze een fondsenwervingsactie gestart. Voor een maatje die haar helpt aan zelfvertrouwen en levensgeluk.
Naast angststoornissen kampt Jana met posttraumatische stressstoornis (PTSS), depressie, psychoses en sinds de coronacrisis met tics.
Al jaren volgt ze therapie en die hebben haar zover gebracht dat ze, samen met medicijnen, goed haar verhaal kan doen. Geen moment kan ze echter zonder haar ouders, binnenshuis maar vooral naar buiten. Een hulphond zou op vele vlakken kunnen ondersteunen.
Met fondsenwerving via GoFundMe (bezoek gofundme.com/f/service-dog-for-jana of scan de QR-code) hoopt ze de benodigde €20.000 bij elkaar te krijgen. Zelf heeft ze al haar spulletjes al in de verkoop gedaan.
Puberteit
Tijdens het interview krijgt Jana een ticsaanval en slaat zich tegen het hoofd.
Aanvankelijk leek Jana een gewoon leven tegemoet te gaan als oudste van de drie kinderen Kamminga. Voor het werk van haar vader emigreerde het gezin op haar derde naar Nieuw-Zeeland. Wegens familieomstandigheden keerden ze elf jaar later terug naar Nederland. Enkele jaren daarvoor waren Jana’s problemen op gaan spelen. De puberteit escaleerde. Dat uitte zich onder andere in boulimia nervosa, afzonderingsgedrag en zichzelf snijden.
Op school in Nieuw-Zeeland bezocht ze de ’counselor’, in Nederland vervolgd met artsen en psychologen.
In 2016 volgde ze cognitieve gedragstherapie, in 2017 werd een sociale angststoornis vastgesteld gevolg door PTSS in 2018. Enkele maanden na het afkondigen van de coronacrisis met bijbehorende beperkingen, kreeg ze zogeheten ’tics’, ongecontroleerde en niet te stoppen bewegingen.
Dansen
Die tics noodzaakten Jana te stoppen met dansen, hoewel ze haar dansopleiding in coronatijd aanvankelijk via Zoom had voortgezet. Dansen is haar lust en haar leven. Ze begon bij het peuterballet toen ze 2½ was, vervolgde het dansen in Nieuw-Zeeland en later in Kampen bij Quintus. Op het Ichthus College dwongen haar mentale problemen een stap terug te doen van VWO naar HAVO waarna ze bij Landstede aan een dansopleiding begon.
Toen ze tijdens het dansen op een gegeven moment stond te trillen op haar benen, hebben doktoren haar onderzocht maar niets kunnen vinden. Momenteel is Jana in onderzoek voor de tics, die mogelijk een gevolg zijn van de opgelopen stress door de coronarestricties. Haar ouders zijn een onmisbare steun en toeverlaat en in 2016 was het idee van een hulphond al opgekomen. Een hulphond kan een onmisbare buddy voor Jana zijn.
Buddyhond
Naast een gevoel van veiligheid waardoor Jana alleen de deur uit, en het Openbaar Vervoer in, zou durven, kan een zogeheten ADL-assistentiehond (Algemene Dagelijkse Levensverrichtingen) helpen bij praktische zaken. Tijdens het interview krijgt Jana een ticsaanval. Ze vervalt in spastische trekken en begint zichzelf voor het hoofd te slaan. Haar moeder rent naar boven voor de medicijnfles, zoals een hulphond die zou kunnen pakken. Ook zou die op haar kunnen gaan liggen om haar te bedaren. De twee keffertjes in huis bieden geen soelaas.
Hulphonden worden vanaf pup opgevoed en zijn grotere rassen, voor PTSS vaak koningspoedels of doodlerassen. De speciale opleiding, gericht op de lichamelijke of geestelijke beperking van de eigenaar, kost zo’n €20.000. Daarmee zou Jana een zelfstandig(er) leven kunnen gaan opbouwen en met vriendinnen kunnen gaan winkelen, naar een pretpark gaan of alleen naar school.
Haar ouders zouden dan weer buitenshuis werk op kunnen pakken, zoals nu slechts beurtelings mogelijk is. Jana kan in de huidige situatie niet alleen gelaten worden. Met een geslaagde GoFundMe-actie zouden alle partijen geholpen zijn. „Want,” zo roept Jana het bijna uit, „ik zou zo graag een gewone negentienjarige meid zijn!”