Raadspraat GBK: Schwalbe tijdens corona
Politiek is net voetbal.
Je bent voor je club. Het gaat om scoren. En hoe? Dat is niet zo heel belangrijk, als je maar scoort. In de politiek zie je dit ook. Roepen om het roepen en het doel heiligt de middelen. Het is nu echt eens tijd om daarmee te stoppen. We hebben nu al een jaar te maken met een pandemie en het wordt nu echt tijd dat we dit samen gaan aanpakken. Fair play spelen. Het moet niet zo zijn dat als je mening afwijkt van de norm, je gelijk een ‘wappie’ bent. Laten we in gesprek gaan met elkaar en luisteren naar elkaar. Of je nu christen, jood, moslim of atheïst bent, we hebben allemaal normen en waarden.
Tent op plantage
In plaats van roepen vanaf het pluche moeten we ideeën bespreekbaar durven maken. Ik denk dan bijvoorbeeld aan een tent op de plantage, waar onze horecaondernemers gezamenlijk gebruik van kunnen maken. Of een openbaar theater in het stadspark, om te kunnen genieten van cultuur op de mooie dagen die voor ons liggen. Deze zouden opgebouwd kunnen worden door standwerkers en betaald vanuit de overheid, zo hebben deze mensen minder steun nodig en kunnen we samen verder. Kan het niet? Jammer dan, maar maak het bespreekbaar. Kijken naar wat wel kan, met elkaar. Innovatie, juist nu. Noodzaak is een grote, onderschatte innovatie-stimulans. Ze zeggen niet voor niets: nood breekt wet. Ik wil onze beleidsmakers ook oproepen om deze situatie aan te grijpen voor gedrags- en mentaliteitsverandering.
Op de dag dat ik dit schrijf is het eindrapport van de Tijdelijke commissie Uitvoeringsorganisaties overhandigd aan Kamervoorzitter Khadja Arib. In het rapport constateert de commissie onder meer dat burgers in de knel komen door slechte samenwerking tussen kabinet, Tweede Kamer en uitvoeringsorganisaties. In het nieuwe regeerakkoord moet meer aandacht komen voor de uitvoerbaarheid van beleid en de menselijke maat daarin. Het slaat de spijker op zijn kop.
Horeca
Het moet niet zo zijn dat als je mening afwijkt van de norm, je gelijk een ‘wappie’ bent.
Een recent voorbeeld binnen onze eigen gemeente: Een horecaondernemer uit de binnenstad doet zijn best om zijn bedrijf coronaproof te maken voor de toekomst. De bedrijven die hij hiervoor inhuurt hebben hun bedrijfsbus, dat alle gereedschappen en materialen bevat, naast het pand geparkeerd en worden bekeurd. Ook een voorbeeld van uitvoerbaarheid van beleid en de menselijke maat hierin. En dan gaat het over het beleid, niet over de uitvoerders hiervan. Zij doen gewoon hun werk.
Als we kijken naar Nieuw Zeeland, waar de premier samen met haar ministers en een aantal hooggeplaatste ambtenaren 20% van het salaris inlevert vraag ik me af waarom hier in Nederland met geen woord over wordt gerept. Zoiets heet solidariteit. Met een daad laten zien dat je meeleeft, in plaats van enkel woorden. De sterkste schouders dragen de zwaarste lasten toch? Waarom komt het in deze tijd dan op de schouders van de ondernemers terecht? Zij hebben echt niet de breedste!
Artikel 1
Aan de muur van de raadszaal in het gemeentehuis staat sinds kort artikel 1 van de grondwet te lezen. Maar alleen woorden op een muur zijn niet genoeg. Het moet in je genen zitten, je moet ernaar leven en ernaar handelen. We kunnen wel een vaccinatie gebruiken gevuld met empathie en begrip.
We hebben het de afgelopen maanden vaak voorbij zien komen: Black lives matters. Voor mij geldt: All lives matters. Iedereen doet ertoe, zwart of wit, vluchteling of boer, complotdenker of Rutte-knuffelaar, het is tijd om samen de mouwen op te stropen en te werken aan de toekomst.
Tot slot wil ik ook onze vertrekkende burgemeester Koelewijn zeker noemen als een échte mensen mens en bruggenbouwer. Als ik morgen opnieuw een keuze zou mogen maken uit alle burgervaders, wist ik het wel.
We zullen u zeker gaan missen.
Vanaf deze plek wens ik Dhr. Koelewijn nogmaals: Het gaat u en uw gezin goed en we zullen elkaar ook na deze periode zeker zien!
Deze bijdrage van Raadspraat is geschreven door Suat Azer van Gemeente Belang Kampen.