Luca Spano (23), van De Hester: ‘Als ik failliet ga, ligt het niet aan mij!'
KAMPEN - ‘Als ik op tv een zeilboot zag, was ik verkocht; zo indrukwekkend!’ vertelt hij vol overgave. Luca Spano (23) uit Kampen was negen toen hij zijn eerste zeilboot kocht en zichzelf het zeilen aanleerde.
Door Alex de Jong @ Attest Communicatie
Tien jaar later wist hij het zeker: hij wilde een eigen charterschip en daarmee zeiltochten maken. Op 7 mei 2018 - hij was toen twintig jaar oud - werd hij de trotse eigenaar van De Hester, een vrachtzeiler uit 1898. Nu, terwijl corona ook het tweede zeilseizoen lijkt te verstieren, werkt hij als timmerman in de bouw. ‘Ik voel me zwaar in de steek gelaten door Mona Keizer, die eerder vijftien miljoen aan de chartervaart toezegde. Nu ziet het ernaar uit dat we zelfs helemaal niets krijgen…’
Hij legt de laatste hand aan het schilderwerk en verontschuldigt zich voor ‘de bende’ aan dek. ‘Misschien dat we begin juni weer mogen zeilen.’ In de tussentijd is er nog veel te doen. Teveel. Hij heeft er geen tijd voor. Tenslotte moet hij keihard werken om de eindjes aan elkaar te knopen. De inkomsten liggen sinds september 2019 nagenoeg stil, de kosten gaan gewoon door.
Torenhoge hypotheek
Uit pure wanhoop is hij in de bouw begonnen. Niet dat hij daarmee alle rekeningen kan betalen, maar het is iets. ‘Ik word hier heel boos van. Terwijl ik dat werk moet doen om de eindjes aan elkaar te knopen, blijft het werk aan mijn schip liggen.’
‘En het seizoen is nog niet eens begonnen. ‘Als Mona Keizer de beloofde steun had gegeven, dan was mijn leven een stuk minder stressvol geweest.’ Nu ligt daar een schip met een torenhoge hypotheek die in tien jaar tijd aan de bank moet zijn terugbetaald. Met maandlasten die met een twee keer modaal inkomen nog niet zijn op te brengen. ‘Ja, dat geeft heel veel stress’, erkent hij.
Vrienden en familie zeggen wel eens: ‘Laat je dan toch gewoon failliet verklaren. Ga je drie jaar in de schuldsanering en dan ben je overal vanaf.’ ‘Maar die mensen snappen het niet’, zegt hij. ‘Er zit zoveel liefde in dit schip… ik heb al zoveel meegemaakt… Nee, dat doe je niet zomaar even.’ Natuurlijk was de bank hem het eerste jaar ter wille, werden de hypotheekbetalingen opgeschort, maar inmiddels moet hij weer aan zijn verplichtingen voldoen en is iedere maand een ongelijke strijd.
Playstation of zeilen?
Hij was negen toen hij zijn eerste zeilboot kocht. Buiten medeweten van zijn ouders om, die vonden het maar niets. ‘Ik heb het stiekem gedaan, samen met mijn opa. Ik zei tegen hem ‘u heeft toch ook veel liever dat ik van mijn spaargeld een zeilboot koop, in plaats van een Playstation?'.' Maar toen moest de negenjarige natuurlijk nog leren zeilen. ‘Ik heb in de bibliotheek het boek ‘Zeilen voor Dummies' opgezocht. Daarmee ben ik in de boot gaan zitten en heb ik mijzelf het zeilen aangeleerd.'
‘Jaren later raakte ik met de schipper van de Summertime aan de praat. Hij vroeg of ik eens wilde meezeilen. Natuurlijk! ‘Maar niet als matroos, maar als leerling-schipper', zei ik.' Luca volgde daarna de zeevaartschool en slaagde met vlag en wimpel. ‘Op mijn negentiende wist ik het zeker: ik wilde een eigen schip.' Dat werd De Hester, deels eigendom van de schipper van de Summertime. ‘En tja, dan moet je als twintigjarige met de bank gaan praten voor een financiering. Ik ben geen schrijver, dus heb ik de dame van de bank uitgenodigd om met familie, vrienden en collega's een dagtocht op De Hester te maken en haar zo een ‘real life businessplan' aan te bieden.' Zijn plan werkte. ‘Al meteen het eerste jaar waren de cijfers nog beter. Voor 2020 zag het er bijzonder goed uit!' Fijn ook, want Luca heeft eigenlijk een nog veel grotere droom: ‘Rond mijn 50e/55e wil ik de boel verkopen en een andere boot kopen om daarmee de wereld rond zeilen.' Maar het jaar 2020 werd een nachtmerrie. ‘We zouden in 2020 een topomzet draaien. Alles was volgeboekt en betaald.' Geld dat op de rekening stond, kon zo weer teruggeboekt worden. ‘Maar ik had mijn schip wel op de werf gehad voor een megakeuring, dus je begrijpt… daar gaat je geld.'
Sterker nog: om de verwende binnenlandse toerist helemaal op zijn/haar wenken te bedienen, heeft hij op het schip, dat 36 slaapplaatsen en zestig plekken voor dagjesmensen biedt, deze winter een jacuzzi en een buitenkeuken geplaatst. ‘Normaal varen we veel met Duitsers, maar die besloten vorig jaar massaal te annuleren.' Ook voor 2021 voorzag hij deze ontwikkeling. Dus besloot hij in te zetten op de binnenlandse toerist. ‘Die gaat normaliter naar Spanje en ligt daar aan het zwembad. Die toerist wilde ik ook op De Hester een luxe vakantie bieden.' Groot was zijn schrik toen Rutte bij de laatste persconferentie aankondigde dat de buitenlandse vakanties deze zomer weer wél mogen. Nu houdt hij zijn hart vast. Grote vraag is zelfs óf hij wel mag varen. ‘Die onzekerheid is funest. Er wordt gezegd 9 juni, maar er gaan ook verhalen dat wij pas in stap zes van het versoepelingsplan aan bod komen.' Dan kan Luca ook dit seizoen op zijn buik schrijven. Toch wanhoopt hij niet. Vorig jaar organiseerde hij in de weekenden zeiltochten en verhuurde hij doordeweeks als ‘nautisch hotel' de kamers van zijn schip aan toeristen. ‘En anders kan ik nog een pannenkoekenboot of een drijvend terras beginnen…'
En die belofte van Keizer? ‘Zij heeft nu al aangekondigd dat we als branche maar niet meer op die toegezegde vijftien miljoen moeten rekenen. Tenslotte kunnen we toch gebruikmaken van de TVL? (tegemoetkoming vaste lasten, red.). Ik heb er vorig jaar gebruik van gemaakt en mag nu alles weer terugbetalen. Omdat ik toch nog een beetje omzet heb gemaakt. Maar omzet is geen winst, hè? Zo word je als ondernemer opnieuw gestraft. Ja, daar word ik echt boos van.' Het water staat tot aan zijn lippen en het enige wat hij kan doen is blijven trappelen. Met een zucht: ‘Als ik dan toch failliet ga, ligt het in ieder geval niet aan mij.'