"Bij verdachte zaken, waarschuw ik de buren"
Door Leo Polhuijs
KAMPEN - De herfst is ingevallen en dat betekent niet alleen dat het kouder wordt, maar ook dat het ’s avonds al vroeg donker wordt. Gezellig als je thuis bij de lamp zit met een spannend boek en een goed glas wijn. Maar de donkere tijd heeft ook een nadeel: het dievengilde wordt weer actief.
“Ik maak me er niet zo druk om‘’, zegt mevrouw Wolters uit IJsselmuiden als haar wordt gevraagd of ze bezorgd is vanwege ongewenst bezoek. ‘’Ik heb een nieuw huis en dat is goed beveiligd volgens Politie Keurmerk Veilig Wonen. Inbrekers komen echt niet zomaar binnen. Ik werk veel thuis en dat schrikt ongewenst bezoek natuurlijk ook af. Bovendien hebben we een buurtapp, waar veel mensen bij zijn aangesloten. Als zich een verdachte situatie voordoet, waarschuwen we elkaar. In deze buurt is een goede sociale controle. Wij zijn alert. Dat ben ik nú ook. Wie zegt dat jij echt van de krant bent’’? Een buurvrouw die niet met naam en toenaam genoemd wil worden, spreekt ook van goede sociale controle. ‘’Gelukkig is er bij ons nooit ingebroken en dat willen we vooral zo houden. Je kan zelf trouwens wel wat doen om inbraak te voorkomen, zoals goede sloten en de deur dichtdoen als je even weg bent, ook van de schuur”. Met een blik op de camera en notitieblok van de verslaggever: “Verder laat ik nooit zomaar iemand binnen. Je laat dan wel aan een vreemde zien wat je in huis hebt’’.
We hebben een buurtapp, waar veel mensen bij zijn aangesloten
Scootmobiel
Diny is graag bereid om iets aan de krant te vertellen. Ze zit in een stoel bij het raam naast de voordeur hangt een briefje waarop staat dat ze de deur niet kan openen. Of bezoek zo vriendelijk wil zijn, achterom te lopen. “Ik ben slecht ter been en kan eigenlijk alleen de afstand van de stoel naar de scootmobiel overbruggen. De achterdeur is altijd open, dan kan bezoek erin. Bang voor inbrekers ben ik niet. Ik denk dat het aantal inbraken hier nogal meevalt en dat we elkaar hier wel vertrouwen. Ik zit altijd bij het raam en kan dan mooi een oogje in het zeil houden en als ik iets verdachts zie, waarschuw ik de buren. We hebben onderling goed contact”. Buurtbewoners Rudy van den Bosch en Rowdy zijn evenmin bang voor inbrekers. Ook bij hen is er nooit ingebroken. Rowdy heeft zijn beveiliging op de arm: zijn hondje. “Ëen klein beestje, maar hij gaat behoorlijk tekeer als er iemand om het huis loopt”. Een buurtbewoner die alleen anoniem iets wil zeggen, laat een strip in de deurpost zien die is uitgevoerd met extra beveiliging. “Om mijn deur open te krijgen, heb je speciale sleutels nodig. Met gewoon inbrekersgereedschap kom je er niet in. Bovendien zitten er sensoren aan mijn woning. Als er ’s avonds in het donker iemand rondloopt, gaat de verlichting aan. Dat willen inbrekers natuurlijk niet. Zij willen niet gezien worden”.