Arthur Slenk was 5 jaar toen hij begon te ‘knippen’
Cultuur(door Huib Strengers)
KAMPEN - Arthur Slenk is trots op zijn overzichtstentoonstelling in de voormalige synagoge in Kampen, waar een belangrijk deel van oeuvre te zien is. “Ja dat ben ik oprecht. Zoveel van je werk kunnen tonen in zo’n prachtige omgeving maak je niet vaak mee”, zegt Slenk, in 1941 geboren in Amsterdam, en sinds 1999 woonachtig in Kampen.
”In de vakanties logeerde ik bij mijn grootvader en we bezochten de mooiste steden in het land. Ook Kampen en ik zal nooit de eerste blik vergeten op die grote kerk die overal boven uit steekt en zo’n indruk op mij maakte.”
Soms begrijp ik zelf mijn werk niet. Als student moet je leren kijken.
Arthur Slenk beoefent een aparte tak van sport als beeldend kunstenaar. Hij werkt nagenoeg uitsluitend met papier. “Op mijn vijfde jaar ben ik begonnen met knippen van kranten, maar eveneens van advertenties en andere papieren. Opa’s en oma’s knipten mee. Later gebruikte ik ook buitenlandse kranten, tijdschriften, beursberichten en alles wat ik vond en kon knippen”. Op eigen kracht is hij uiteindelijk collages gaan maken.
Partituur
Het grootste boek dat hij heeft uitgegeven is te zien in een grote vitrine in de voormalige synagoge. Een partituur uit de jaren 1872 en 1941 van een amateurorkest. Hij maakte er maar liefst 140 collages van. Tien jaar is hij er mee bezig geweest. In 2006 heeft hij het uitgegeven met een inleiding van vriend H.J.A. Hofland, journalist, columnist en schrijver. Hij noemde Slenk’s manier van werken met al die duizenden stukjes papier ‘Beheerste Bezetenheid’.
Na het verzamelen van onder ander de cijfers, letters uitroeptekens en noem maar op, kan hij aan de gang met het plakken van al zijn ‘gevonden’ en ‘gezochte’ papieren elementen. “Ik weet niet op voorhand wat het gaat worden”, vertelt Arthur. “Op eigen kracht collages maken is voor mij het belangrijkste”.
Kunstgebit
De basis voor zijn werk is niet altijd volledig tot stand gekomen met louter papier. Zo kunnen de bezoekers van de expositie kennisnemen van een oud beplakt kunstgebit in een potje water. En een steen die hij vond was van sprekende gelijkenis met de Duitse componist Wilhelm Richard Wagner. Aan de achterkant van de steen zette hij een krantenfoto van de componist. Een prachtige porseleinen fruitschaal, afkomstig uit het Belgische Oostende, is in de voormalige synagoge te zien. Arthur heeft er uiteraard ‘papieren’ fruit ingezet. “Elk appeltje en elk peertje heb ik in passende kleur in de fruitschaal gezet”. Maar daar blijft het niet bij. “Ook schepen vind ik mooi om te beplakken”. Zijn interesse voor knipsels mag hij dan al vanaf zijn vijfde jaar uitoefenen, Arthur Slenk heeft vijf jaar een opleiding gevolgd voor tekenleraar aan de ‘Tekenschool’, nu de Rietveldacademie in Amsterdam. In 1967 deed Staatsexamen. Aansluitend ontving hij in 1968 de Willink van Collenprijs voor jonge kunstenaars. In Artis kreeg hij nog les van de bekende illustrator, tekenaar en graficus Peter Vos. “We werkten op één lijn”.
“Het mooiste is wat mensen van je werk vinden. Dat ze er iets van begrijpen. Soms begrijp ik zelf mijn werk niet. Als student moet je leren kijken. Hoe steekt een stilleven in elkaar hoe geeft je het vorm en krijg je een object. Het ‘ding’ moet het doen”. Besluit Arthur Slenk.
Expositie Arthur Slenk
voormalige synagoge IJsselkade.
Openingstijden:
di-za 10-17.00 uur. zondag 13-17 uur.