Pluk de Dag: zeg nooit ?nooit'

Mijn eerste column van 2015? Ik vind het onvoorstelbaar. De tijd vliegt zo snel dat het lijkt of ik er elke dag door wordt ingehaald. In die bijna 45 jaar dat ik op de aardbol rondhobbel is er veel veranderd, maar één ding is hetzelfde gebleven. Ik kraam er nog wel eens wat uit zonder eerst na te denken en daardoor verlaten (te) stellige uitspraken regelmatig het gat onder mijn neus. Ik weet inmiddels uit ervaring dat niet iedereen daarvan gecharmeerd is. Ik moet af en toe terugkomen op eerder gedane uitspraken en mijn mening bijstellen. Maar is dat zo erg?

Ik ben een prater. Mensen die mij kennen, zullen dat beamen. Tussen al de woorden die mijn mond tot nu toe hebben verlaten, kwam het woord ?nooit' veel vaker voor dan het woord ?altijd'. Dat zou ik nooit doen, vind ik een heerlijke zin. Lekker krachtig en stellig, maar door voortschrijdend inzicht niet altijd waar te maken. Ik werd door de mensen om mij heen al wel gewaarschuwd. Jongen, zeg nooit ?nooit'! Maar er zijn toch heel veel uitspraken die worden gedaan zonder dat we het echt menen? Het is maar goed dat niet iedereen die ooit ?ik kan je wel vermoorden!' heeft geroepen, de daad ook daadwerkelijk bij die woorden heeft gevoegd. Dan zou van bepaalde families niet veel over zijn gebleven.

Ingrijpende gebeurtenissen hebben invloed op meningen van mensen. Het relativerend vermogen van de meeste mensen krijgt een boost na het overlijden van een dierbare. Ik heb in het verleden gezegd dat ik nooit een tatoeage zou nemen. Door de scheiding die ik heb meegemaakt, ben ik mij bewuster van de liefde die ik voel voor mijn drie zonen. In de laatste anderhalf jaar ontstond een steeds groter wordende behoefte om die liefde op een symbolische manier te verpakken in een tatoeage. Sinds begin november prijkt er aan de binnenkant van mijn rechter onderarm een hart met de drie namen van mijn jongens. Gezet door een professional uit de binnenstad van Kampen. Wat heeft ze dat mooi gedaan en wat ben ik er blij mee. Ik denk wel dat het bij deze ene blijft. Ik heb niet de ambitie om een levend schilderij te worden.

Nog zoiets? de zomervakantie. Ik heb altijd gezegd dat ik wel wil kamperen, als het maar in een caravan of bungalow is. Tot nu toe hebben wij altijd vakantie gevierd in een gehuurde stacaravan. Komende zomer val ik voor het eerst van mijn geloof. Ik ga met mijn jongens vakantie vieren in een bungalowtent. In eerste instantie om de kosten te drukken, maar ik moet toegeven dat de foto's van de bungalowtent mij ook in positieve zin hebben verrast. Ik doe nu dus dingen, waarvan ik een paar jaar geleden had aangegeven dat ik ze nooit zou doen.

Ik heb besloten het woord ?nooit' niet uit mijn vocabulaire te schrappen. Iedereen mag van mij een stellige mening hebben en houden. We zeggen de dingen die op dat moment namelijk goed voelen en bij ons passen. Na verloop van tijd kunnen en mogen meningen worden bijgesteld. Dat heet leven! Maar om het woord ?nooit' te verbannen naar de doofpot, gaat mij te ver. Als iemand in 2015 een keer de zin ?zeg nooit ?nooit'!'naar je hoofd slingert, denk dan maar bij jezelf? dat heb ik zojuist lekker toch gedaan.