Rock en Blues in Blue Music

KAMPEN – Henk Jans laat zich tijdens zijn nieuwe muzikale avontuur meeslepen door de blues. Op een manier zoals hij dat nooit zou doen in het dagelijkse leven. In het nummer‘Boemeltrein’ – over een verloren liefde en waarvan de strofe ‘Ik dacht dat je het wel begreep’ naamgever is van zijn nieuwe cd – laat hij alles achter zich.

“Nee autobiografisch is het zeker niet”, bekent de Kampenaar lachend. “Ik peins er niet over weg te gaan uit Kampen. Ik heb hier alles.”

Toch staat de nieuwe schijf, die live is opgenomen in Quintus, met Heico Herweijer als bassist en Joop Bosman achter het drumstel, heel dicht bij Jans. “Muzikaal gezien is het rock en blues dat de klok slaat. Met hier en daar wat jazzy invloeden die opgaan in het grotere geheel. Geïnspireerd op de jaren ’70, het decennium waar mijn muzikale wortels liggen. Als het op gitaar spelen aankomt, speel ik nooit op save. Ik probeer de grens op te zoeken met als risico dat je kunt struikelen. Dat is op deze plaat overigens niet gebeurd. De cd telt elf nummers en duurt 53 minuten. Binnen twee uur stond alles erop zoals we dat wilden. Best snel ja”, zegt de man die zich op zijn website henkjans.nl afficheert als laatbloeier.

Pas op zijn 25e begon hij met gitaarspelen. Een eigen cd, een langgekoesterde wens, ligt er nu. Rijk hoeft de in 1958 geboren zanger-gitarist en liedjesschrijver er niet van te worden. “Uit de kosten komen zou mooi zijn. Ik ben echter al heel blij dat de cd er is.” De teksten zijn in het Nederlands. Met enige schroom komt het woord kleinkunst over de lippen van Jans wanneer hem wordt gevraagd wat de luisteraar tekstueel kan verwachten. “Tja, wat is kleinkunst precies?” Henk Jans durft niet te zeggen waar dat begint en ophoudt. “Laat ik het zo zeggen: “De teksten gaan ergens over, kunnen je aan het denken zetten. Het is geen hoempapa-muziek. Ik neem niemand mee naar de regenboog.”

Kleinkunst dus. Echter wel met een knipoog en soms zelfs met een dosis humor. Zoals in het nummer ‘Het monster van het Ketelmeer’. “Als ze in Schotland (Loch Ness, red.) mensen zo ver weten te krijgen dat ze komen kijken om een glimp op te vangen van een niet bestaand monster, dan moet het hier ook lukken”, zegt Jans. “Niet dat ik de illusie heb dat er straks iemand is die in zijn auto stapt en naar het Ketelmeer rijdt.”

Op voorhand amusant klinkend, maar toch met een diepere ondertoon, is de tekstsong‘Dans Marieke Dans – maar niet met Henk Jans’. De inspiratie voor dit nummer zocht Jans in ‘de bekoorlijke vrouw’, die als geen ander weet hoe je een man verleidt. En … te gronde richt. Op de vraag ‘of hij ervaring heeft’ volgt een daverende lach. “Het is totaal niet hoe ik vrouwen zie hoor! Maak je geen zorgen.”

Niettemin zal de luisteraar het universele thema van de ‘femme fatale’ wel herkennen. Jans had de songteksten min of meer voor het uitkiezen. Dat wil zeggen dat hij er in zijn leven al zo’n 130 heeft geschreven. Wie weet waar dat nog meer toe leidt. Vooralsnog houdt Jans het even bij deze cd. “Het is niet zo dat ik echt de boer op wil met mijn muziek. Af en toe een leuk optreden zou al mooi zijn. Maar wie weet, waar het op uitdraait.”

Wie Henk Jans Enzovoorts, zoals de formatie voluit heet, wil bewonderen kan dat in elk geval doen op zaterdag 14 november bij Blue Music in de Oudestraat. Om 15.00 uur is daar de cd-presentatie. De entree is gratis.