Tien jaar terug in de tijd (2): Historische oorwassing in rampseizoen

(door Gerard Meijeringh)

KAMPEN - Tijdens de coronacrisis liggen alle sportactiviteiten stil. Sportliefhebbers vullen dit hiaat op door terug te kijken in de tijd. Weekblad De Brug doet mee en bladert terug. In deel 2 van ‘Tien jaar terug in de tijd’ staat de wedstrijd tussen Go-Ahead Kampen en Harkemase Boys in de hoofdklasse C centraal. De Kamper ploeg verloor dit duel op zaterdag 10 april 2010 met 1-9, een zwarte bladzijde in de geschiedenis van de club. “Deze wedstrijd was een sportief dieptepunt in mijn loopbaan”, aldus Arjan ten Hove.

‘Gifbeker moet helemaal leeg bij Go-Ahead’, kopt De Brug op dinsdag 13 april 2010 op de achterpagina van De Brug. ‘Verliezen van Harkemase Boys kan, maar met 1-9 is hoofdklasse onwaardig’, staat in het artikel te lezen.

Arjan ten Hove was destijds een van de hoofdrolspelers. ‘De routinier stond met drie grote fouten aan de basis van een historische nederlaag van Go-Ahead’, vermeldt het foto-onderschrift. Tien jaar later verras ik hem met een telefoontje. “Ik had het weggestopt”, lacht Ten Hove.

Go-Ahead 4

“Ik speelde dat seizoen in het vierde van Go-Ahead.” Vervolgens werd hij eind oktober door de toenmalige hoofdtrainer Raymond Schuurman benaderd om de helpende hand te bieden. “Voor de ervaring en de coaching en om wat wedstrijdmentaliteit mee te brengen. Maar binnen vier weken was Schuurman weg en werd Gerrit Bredewold aangesteld als interim-trainer”, blikt Ten Hove terug. Go-Ahead stond toen met zes punten uit tien duels onderaan. Onder Bredewold bleef Go-Ahead veel verliezen. Ten Hove had moeite om weer op z’n niveau te komen. “Ik moest een enorme inhaalslag maken. Ik was een duurvoetballer. Het kostte me veel energie om weer terug te komen. Het is wel gelukt, maar toen had het geen zin meer.”

Centraal achterin

We gaan terug naar 9 april 2010. Go-Ahead moest het doen zonder een fiks aantal belangrijke krachten. “Daardoor werd ik centraal achterin gezet. Dat pakte helemaal verkeerd uit. Ik dacht teveel als een middenvelder. Het gekke was dat we zelfs met 1-0 voor kwamen door Piet de Jong. We stonden best goed.” Het ging echter al snel fout. “Ik stapte verkeerd uit. Dat werd gelijk afgestraft”, blikt Ten Hove terug. Twee minuten later ging hij weer in de fout: 1-2. Na de 1-3 ruststand ging Ten Hove op het middenveld spelen. Toch ging hij nog een keer het schip in (1-4). “Ik wilde breed spelen op Jeroen (Van den Bosch, red.), maar de bal werd onderschept.” De martelgang hield op bij 1-9. “We misten die dag gewoon teveel spelers. En als je dan op achterstand komt, is het een gelopen race. Harkemase Boys had toen een goede selectie. Het was het sportieve dieptepunt in mijn loopbaan. Na vier jaar DOS kwam ik terug bij Go-Ahead. Dan wordt je teruggevraagd voor het eerste en wil je wat laten zien voor de club. Op deze manier wil je geen afscheid nemen.”

Frustraties

Tegenwoordig is Ten Hove hoofdtrainer bij Swift ‘64. Hij heeft veel geleerd van het seizoen 2009/2010. “Als de resultaten niet best zijn maar de sfeer blijft prima, dan komt het niet goed. Dat was toen ook zo. Ik werd heel hartelijk begroet toen ik begon, maar dat kan eigenlijk niet. Je bent toch een bedreiging. De sfeer was goed, maar achter de maskers zaten veel frustraties. Als het even wat minder gaat, moet je wat doen als trainer, anders verlies je de grip. Ik weet nog goed in mijn tijd bij DOS dat Hans van Dijkhuizen de kern van de groep bij elkaar haalde, omdat het even niet goed ging. ‘Wat gaan we doen? Op deze manier gaat het niet goed’, zei hij. Dat werkte. Dat heb ik dit seizoen ook een keer gedaan. Je moet samen zorgen dat het beter gaat, maar uiteindelijk bepalen de spelers wat er gebeurt.”