Afbeelding

Kampenaar Ania Timmer schreef een autobiografie over haar leven met MS

· leestijd 2 minuten Algemeen

(door Niek Teune)

KAMPEN – De in Kampen woonachtige Ania Timmer heeft een autobiografie geschreven over haar leven met MS. Vijf jaar geleden werd een progressieve variant van de zenuwaandoening bij haar vastgesteld, waarna het aftakelingsproces begon. De blogs die zij over haar ervaringen schreef, zijn nu in aangepaste vorm gebundeld in ‘Schrijftherapie - Mijn leven, voeding en beweging met MS’. De autobiografie ligt inmiddels enkele weken in de boekhandel.

Ania Timmer (1974) was altijd kerngezond. Totdat ze in de zomer van 2015 kreeg te horen dat ze multiple sclerose oftewel MS had. In het eerste hoofdstuk van haar autobiografie schrijft ze: “Het leven lacht(e) me toe: leuk werk, veel aandacht en genoeg uitdaging. [..] En toen gebeurde het: Na een reeks vage klachten (moe, slecht spreken, onhandig geworden, ik?!) en meer verontrustende signalen (dubbelzien, slecht lopen) volgde de diagnose: MS. Ik zit jaren lang in de medische molen met onderzoeken, scans, medicijnen, controles. Alles is anders.”

In het prille begin van haar ziekte begon Ania met het schrijven van blogs. Ze publiceerde op een online MS-platform, boordevol ervaringsverhalen van MS-patiënten. “Het begint met nieuwsgierigheid. Je gaat kijken op internet wat anderen beleven en dat vergelijken met jouw eigen ervaringen. Ook ik had iets te vertellen. Omdat de reacties goed waren, werd ik gemotiveerd om te blijven schrijven. Dat doe ik nu nog steeds, twee keer per maand”, zegt Ania. Waarover ze schrijft? “Ik schrijf echt over alles. Wat ik lees, wat ik beleef, wat ik merk. Alles.”

Het platform waar Ania haar blogs op plaatste, MSweb.nl, vroeg haar of ze het zag zitten om een boek te schrijven. “Mijn eerste reactie was: Nee, natuurlijk niet. Ik ben geen Heleen van Royen”, lacht Ania. Maar ook haar collega’s bij Tembo zeiden dat ze eigenlijk een boek moest schrijven over haar ervaringen. “Op een gegeven moment dacht ik: waarom niet eigenlijk? Als ik iets kan bijdragen, dan moet ik het maar doen.”

Vol goede moed ging Ania aan de slag. Tussen februari en mei herschreef ze meer dan zeventig blogs, op verzoek van de uitgever. Vanaf de bank in de woonkamer, op haar mobiele telefoon. “Ik ben niet zo moeilijk. Als ik iets in mijn hoofd heb, moet het eruit”, lacht ze. Dan vervolgt ze op serieuze toon: “Als je het verhaal leest, kun je mijn reis volgen; mijn aanpak in dit proces. Je neemt afscheid van dit, afscheid van dat. Ik sportte vroeger veel, maar nu kan ik haast niet meer lopen. Er staat tegenwoordig een rolstoel in de gang van ons aangepaste huis. Ik ben best hard achteruit gegaan.”

Ania heeft haar boek de titel ‘Schrijftherapie - Mijn leven, voeding en beweging met MS’ gegeven. “Ik schrijf veel, omdat het mij helpt om boven water te krijgen wat mij nu precies dwarszit en wat mij opvalt. ‘Schrijftherapie’ noem ik het, omdat gewoon van je afschrijven echt werkt. Het papier is altijd geduldig.” Ze merkt op dat haar boek desondanks meer bevat dan een verhaal alleen. “Er zitten ook foto’s, een paar veganistische recepten en enkele eenvoudige yogaoefeningen in.”

Sinds 12 juni ligt Ania’s autobiografie in de winkel. Haar deel van de verkoopopbrengst staat ze volledig af aan MSweb.nl. “Ik heb belang bij een betere toekomst voor alle patiënten met MS. Het zou mooi zijn wanneer mensen door mijn boek iets meer inzicht in de ziekte krijgen. Ik heb het geschreven met een lach en een traan. Hoe somber MS ook kan zijn; er is altijd wel ergens een lichtpuntje.”