Recensie: Revue ‘Op zien Kampers’ in topvorm
· leestijd 2 minuten Algemeen(door Henk de Koning)
KAMPEN - Voor het vierde achtereenvolgende jaar stonden ze er weer: de optredenden en samenstellers van de typische lokale revue: ‘Op zien Kampers’. Voor een bomvolle Stadsgehoorzaal tijdens een voorstelling verdeeld over twee avonden. Wat vier jaar geleden als een proefballonetje begon, groeide uit tot een sprankelen revue, vol trefzekere liedjes, sketches, anekdotes en ‘roddels’.
Een revue met nadrukkelijk een Kamper stempel erop gedrukt. Dat wil zeggen: in de eerste plaats alle teksten in het Kamper dialect uitgevoerd. Van oorsprong een bijzonder stadsdialect dat helaas door steeds meer import-Kampenaren aan betekenis inboet, maar dankzij ‘Op zien Kampers’ toch weer hoopvol aan het infuus ligt.
Hoewel alle spelers door hun spontane en uitgelaten optreden de zaal weer van het ene lachsalvo’s naar het andere voerde en daarmee een groot artistiek compliment verdienen, zijn het toch Jac Ruiten en Robby van der Weerd die tevens als oprichters en bedenkers van het Kamper toneelspektakel de boventoon voeren. Getuigend van de bijzondere kwaliteiten van heel de groep is wel dat men, puttend uit de bron van een relatief kleine stad, het publiek toch blijvend weet te boeien en verrassen met nieuw bewerkte Kamper opmerkelijke voorvallen. En dit nu voor het vierde achtereenvolgende jaar! ‘Pette of,’zeg je dan ‘Op zien Kampers!’
Bijzonder waren ook weer de diverse aanstekelijke liedjes, als vanouds door de zaal enthousiast meegezongen. Oude melodietjes als ‘Rawhide ( uit de voormalige, gelijknamige tv-Western) en Marlene Dietrichs kaskraker ‘Lili Marleen’ uit de jaren 1944) maar nu, voorzien van eigen teksten, de lofzang van Kampen bezongen. Dit zo smakelijk in revuestijl (Ventura?) opgediend, dat het publiek makkelijk inhaakte en de spelers zich ook hiermee boven het amateuristisch niveau bewogen. Duidelijk was nu dan ook dat ‘op zien Kampers’ qua vorm en routine aan klasse heeft gewonnen. Ook de begeleidende muziek droeg hiertoe in belangrijke mate bij.
Naast de opwekkende en sfeervolle liedjes, ontbraken ook nu weer de vele hilarische sketches niet. Kolderiek uitvergrootte plaatselijke kenmerken, die de Kamper revue tot zo’n spetterend plaatselijke succes maken. Mede doordat ook het Kamper gemeentebestuur het in de voordrachten nogal eens geducht moet ontgelden. Een plezierige verassing was de comeback op toneel van boer Mannes, in de persoon van Jan Liefting. Diens kostelijke boertige conference toonde aan dat zijn vroeger talent op dit vlak nog niets aan glans heeft ingeboet.
Hilarische uitschieters bij de sketches waren: ‘De babbelzieke Naaisters’ en in bijzonder de muzikale sigarenmakersscene. Het door de ‘sigarenmakers’ achter hun ‘zinkje’ zo harmonieus gezongen: ‘In de zak uit de zak,’ rijmde mooi op…tabak. Bij het naspelen van het klassieke tv-spelletje: ‘Wie van de drie’ met als vraag: ’Wie is de ware burgemeester van Kampen?’ kwam tot ieders verrassing ook werkelijk burgemeester Koelewijn in eigen persoon onder de vermomming van de drie te raden personen vandaan. In totaal 23 executanten mochten na afloop een daverend en welverdiend applaus van een opgetogen publiek in ontvangst nemen. Past ons nog één woord: ‘Bravo!’
