Afbeelding

Pluk de Dag: Genekt door het jojo-effect!

· leestijd 2 minuten Algemeen

(door Marcel Kalter)
Ik heb al vaker mijn verbazing uitgesproken over de in mijn ogen onterechte verschillen tussen mensen. Je hoeft alleen maar te kijken naar het eet- en drinkpatroon. De een kan alles eten zonder een grammetje aan te komen en de ander hoeft bij wijze van spreken alleen maar eten te ruiken om ?hammetjes' te krijgen. Het is een feit dat veel mensen op dit moment letterlijk gebukt gaan onder hun gewicht. Vanaf 2013 is overgewicht wereldwijd zelfs een groter probleem dan ondervoeding. Eén op de drie volwassenen heeft er last van. Mijn moeder heeft een levenslange strijd tegen de kilo's geleverd. Wij maakten daar wel eens grapjes over. De ene keer kon ze daar beter tegen dan de andere. Als ze te veel van zichzelf begon te walgen, ging ze op haar manier op dieet. In de ogen van mijn broer en mij was het meer een soort van hongerstaking. Daarom liep het nooit goed af. Ze kon de verleidingen uiteindelijk niet weerstaan. Zij leefde ook liever op brie en wijn dan op water en droog brood.

Naarmate de jaren vorderen heb ik zelf steeds meer moeite om op gewicht te blijven. Toen ik ging trouwen woog ik 76 kilo en in mijn ?beste dagen' stond de teller op 92 kilo schoon aan de haak. Nu zit ik daar ergens tussenin, maar dan wel wat naar boven afgerond. Net als bij de meeste mensen gaat bij mij ieder pondje door het mondje. Bij een zak drop heb ik pure bodemdrift. Twee dropjes smaken naar meer. Ik houd me maar vast aan een spreuk van een bekende cabaretier: dooreten als je misselijk bent, is ook een vorm van doorzettingsvermogen!

Ik ben zo langzamerhand een ster in mezelf voor de gek houden. Ik ga regelmatig voor een slaatje naar een snackbar vlak bij mijn appartement. Als ik daar dan sta bedenk ik dat ik die dag nog niet zo veel heb gegeten, dat ik keihard heb gewerkt en dus wel een ?vette bek' heb verdiend. Morgen ga je aan de lijn! fluistert een ondeugend stemmetje ergens achter in mijn hoofd. Het is een stemmetje, waarnaar ik op de een of andere manier graag luister. Een tijdje terug heb ik een paar ?slim fitted' overhemden gekocht met een mooie Italiaanse snit. Ze zitten nu echt slim, maar dan niet op de door de ontwerpers bedoelde manier. Het garen, dat de knopen met het overhemd verbindt, wordt de hele dag door getest. Als ik mijn buik niet inhoud, heb ik een buikje. Rare woordspeling is dat toch. Je krijgt een vette pens en dan geef je die een soort troetelnaampje.?? Ik dacht eerst dat mijn weegschaal kuren had. Een vergelijkend warenonderzoek op een ander exemplaar gaf de doorslag. Mijn spiegel liegt niet. Ik kan me niet meer verschuilen achter zware botten. Mijn lichaam is toe aan de zoveelste afvalbeurt. Er zal echt nog wat moeten gebeuren om zomervakantieproof te worden. Het gaat lukken. Dat staat voor mij als een paal boven water. En als mijn ?buikje' de naam ?buik' weer mag dragen, moet ie zo blijven. Ik laat de banaantjes, aardbeien en kersen van Haribo voortaan links liggen en ga voor het echte werk langs bij de groenteboeren in Kampen en IJsselmuiden. Even doorbijten en wennen aan het ?konijnenvoer'. Ik ben het gejojo namelijk meer dan zat.