Humor met een boodschap: Dit geloof je niet…!
· leestijd 2 minuten Algemeen(door Marcel Kalter uit Kampen)
Als je echt van iemand houdt, heb je wat voor die ander over. Daarom ga ik af en toe met Lucy mee naar de kerk. Zij vindt het fijn als ik dat doe en zo krijg ik de kans om te proberen te begrijpen wat de mensen daar eigenlijk samenbrengt.
Op 13 oktober wilde Lucy graag naar de door de IJsselmuider Oranje Vereniging georganiseerde Praisedienst, omdat die door Martin Brand werd verzorgd. Ik had besloten dit keer mee te gaan. We waren een half uurtje te vroeg in de tent en ik had zo mooi de gelegenheid om wat om me heen te kijken. Het verbaasde mij hoeveel bekenden de tent betraden, waarvan ik nooit had gedacht dat ‘de Heer ook hun herder’ was. Maar laten we eerlijk zijn… aan de neus kun je dat niet zien. En dat is maar goed ook.
Martin deed zijn achternaam die middag eer aan. Hij zette zijn publiek in vuur en vlam en was heerlijk op dreef. Geweldige liederen werden afgewisseld met inspirerende verhalen, die met de nodige humor waren doorspekt. Zijn manier van presenteren en zingen zorgde regelmatig voor een grote glimlach onder mijn neus. Ik genoot met volle teugen. Niet van de boodschap, maar wel van zijn ‘show’. Toen ik thuiskwam heb ik Martin een appje gestuurd om hem te bedanken voor de mooie, inspirerende middag. Mijn afsluitende zin luidde als volgt: ‘Nogmaals bedankt voor de heerlijke dienst namens deze nog ongelovige bewonderaar!’ Ruim vijf minuten later kreeg ik van hem een gesproken bericht terug met een bijzondere strekking. Vaak hoor je dat mensen God zoeken als het niet goed gaat, als ze houvast zoeken of als ze willen weten welk plan Hij met ze heeft. Dan zien ze God als de persoon, die hun tekorten mag en kan opvullen. Maar zelfs als het goed met je gaat, weet Martin uit ervaring dat God nu al iets kan toevoegen aan je leven en dat het mooiste straks nog zal komen. Ik hoop uit de grond van mijn hart voor alle christenen dat dit zo is. Anders zou het toch een hard gelag zijn?
Als creatieve geesten onder elkaar hebben Martin en ik over en weer nog wat appjes gestuurd, waarna bij hem een leuk idee opborrelde: Zou het niet leuk zijn een kerk voor heidenen op te richten? Een soort van ‘Ik geloof er geen reet van’ kerk! Tijdens zo’n dienst moeten beide kanten aan het woord komen. De gelovigen mogen hun zegje doen, maar de ongelovigen ook. Want beide partijen zullen door bepaalde gebeurtenissen in het leven soms twijfels hebben over ‘hun waarheid’. Het is niet de bedoeling dat er aan het eind van de dienst een winnaar tevoorschijn komt. Meedoen is echt belangrijker dan winnen. Het gesprek moet hier het doel zijn. Een open dialoog zonder gepush van beide kanten. Martin en ik zijn benieuwd of voor dit idee een markt is. Het lijkt ons wel interessant om beide partijen op deze manier bij elkaar te brengen.
Als kind geloofde ik heilig in Sinterklaas. Ik kwam hem begin december op bijna elke hoek van de straat tegen. Ik kon mijn grote held, die elk jaar de mooiste cadeautjes voor mij kocht, met beide ogen zien. Tot het moment dat de waarheid mijn hersenpan binnen sijpelde en mijn geloof in hem van het ene op het andere moment uit elkaar spatte. Wat een domper kreeg ik toen als klein mensje voor de kiezen. Misschien is de omgekeerde weg ook mogelijk? En dan doel ik natuurlijk op het geloof in God. Als dit geloof je met de paplepel wordt ingegoten, begrijp ik dat het als een waarheid in het DNA is verankerd. Maar om zomaar vanuit het niets de grote ommezwaai te maken? Nota bene voor een Heer, die niemand ooit heeft gezien. Ik blijf dat bijzonder vinden. Er zijn voorbeelden genoeg van mensen, die iets meemaken of ervaren waardoor voor hen in één keer zeker is dat God bestaat. Het zal allemaal wel. Ik begrijp het grote plan van de Heer nog steeds niet. Maar misschien is er iemand die mij op andere gedachten kan brengen tijdens de kerkdienst voor ongelovigen. Wie doet er met ons mee…?
