’t Is maar wat in disse stad,

Zakt in de geute, ik ‘ad nooit e dacht det de stukkies van de veurige twee keern over Brunnepe in de jaorn vieftig van de veurige eeuw zoveule leuke reacties zolln opleveren. Veur disse keer ‘eb ik een aantal uutdrukkingn en woordn uut ons dialect bi’j mekare e zocht die we niet of nauweli’jks meer gebruukn, ik wil doar graag een zo compleet mogeli’jke lieste van maakn, dus aj anvullingn em loat ’t maar weetn.

Um ies een paar veurbeeldn te nuum.

De schort van een sigaremaker was een slonde, en de schort van mien opoe een boezelaar, koekjes nuumdn we deesies, meelkoekjes waarn maalmoppies, en pinda’s waarn apeneuties. Bi’j de bakker aaldn wi’j een kemiesien, en bi’j de gruunteboer zeegn wi’j eerbeezn teegn aardbeien, en brummels teegn bramen, bi’j de visboer koj terechte veur een riesien bukkens.

Wie zeg d’r nog wottels met look teegn hutspot, en wie nuumt een zolte met uien nog een pekel eering met look, wie giet d’r nog noa de skeerboas in plaats van noa de kapper, wie zeg d’r nog koekediefien, en nuumt een skuppe nog een batse en een sufferd een doaje, en wie nuumt schocomel nog sukela melk. Snoepjes waarn snuupies en ’t trommeltje woar ze inzattn was een trummegien. Een rits was een treksluting en reuma was rimmetiek, een speen was een tukke, en een gierigaard was een skeukerd’

Wie nuumt ’t Keizerskwartier nog ’t achterummegien, en wie zegt d’r nog Suntekloazendiek, wie nuumt de Hanzewiek nog Korea(en wie wet nog woarumme) en welke kienders maakn d’r s’winters nog een glierbane um op te glinderen, en wie giet op ni’jjoarsdag nog luksen. Wie gebuukt nog de volgende woorden, altoos, drekbak, veur menare, det zeeg ie, en det ek in de krante e leest. Tot slot ’t woord corona det ‘ad vrogger een ‘eel andere betekenisse, een corona was in Kampen een sigare die mien opa en veuln met ‘em dageli’jks rooktn.

En zo zulln d’r ongetwiefeld nog veule meer uutdrukkingn en woorden weezn die zo goed as vergeten bin, of die niet meer gebruukt worrn, de vakansie is een mooie tied um d’r ies over noa te denkn en de lieste an te vulln, aj wat weetn, ik eure ’t graag.

Now nog eem terug noar de warkeli’jk’eid, wat een merakels raar joar em we toch tot now toe, gelukkig mag d’r weer een bietien meer, maar wat missen we toch veule leuke dingn, gien joarmarkt de heugte, een koningsdag zonder evenementen, gien oamd vierdaagse, gien vri’jmarkt op tweede pinksterdag op de olde stroate, gien kamper Ui-t daagn, gien kleur festival, en we mutten nog maar ofwachten of kerst in oud Campen deur kan goan, want we bin d’r nog lange niet van of.

Maar wat mien in al disse ellende ’t meeste stek is de uutdrukking, “het nieuwe normaal”, ik zol ‘t veule liever “het tijdelijke abnormaal” willn nuum, want we maggn toch ‘oopn det ’t ooit nog weer gewoon “normaal” wordt, want wi’j bin gien mensen veur een bliemde ander ‘alve meter saamleving.

Ik wense jullie allemoale ondanks de beparkingn, oj now bi’j ‘uusbliem of varre weg goan een ‘ele fijne vakansie, geniet d’r van, pas goed op oe zelf en op mekare en kom gezond weer tuus, want met of zonder corona

d’r is altied wel wat in disse stad.

Appien Floep