Geen sporen van Boeijen in Sporen van de Zon
· leestijd 2 minuten Cultuur(door Nick de Vries)
KAMPEN - Kwamen er in het begin van zijn dichterschap nog wel eens wat onvermijdelijke flarden van zijn grote held Frank Boeijen voorbij, inmiddels zijn de woorden strikt persoonlijk. Al hoopt de jonge dichter, Vincent Corjanus, wel dat de lezer vooral zijn eigen fantasie loslaat op de gedichten uit de nieuwe bundel ?sporen van de zon'. ?Anders geef ik mezelf wel erg bloot. Dat is best griezelig.?
Vincent Corjanus schreef zijn eerste dichtbundel op z'n zeventiende. Binnen een jaar volgde er een nieuwe. Voor zijn derde heeft de nu twintigjarige Kampenaar drie jaar uitgetrokken. ?Als ik m'n eerste bundels opnieuw zou moeten schrijven, dan zou ik meer de tijd nemen, zoals ik voor deze heb gedaan. Toen alles zo'n beetje af was, ben ik nog twee weken met de trein door Europa gaan reizen. Gedichten op schoot, pen in de hand. Ik heb toen veel herschreven en geperfectioneerd.?
Het proces heeft volgens Vincent geleid tot zijn meest persoonlijke bundel ooit. ?Ik denk dat ik nu wel echt m'n eigen stijl gevonden heb?, vertelt Vincent die vroeger veel inspiratie putte uit z'n idool Frank Boeijen. ?Ik probeer in ieder geval te voorkomen dat er teveel Boeijen in m'n teksten zit. Ik wil niet dat mensen denken dat ik op hem meelift. De nieuwe bundel ?Sporen van de Zon' is echt volledig iets van mezelf. Dat zie ik als een nieuwe stap.?
Dat Boeijen vroeger wel doorsijpelde in zijn werk is haast onvermijdelijk. Vincent is zo'n tien tien keer per jaar bij een optreden van Boeijen te vinden. ?Mensen kijken je soms wel een beetje raar aan, als je vertelt dat je er zo vaak komt?, geeft Vincent lachend toe. ?Ik weet niet wat het is. Ik kan me bij zijn muziek goed ontspannen. Hij treedt meestal op in theaters, dus je kunt echt even gaan zitten en je in alle rust onderdompelen. Wat andere jongeren hebben met discotheken, dat heb ik met hem. Alhoewel ik ook heus wel in discotheken kom, zo erg is het ook niet.?
Het centrale thema van Sporen van de Zon is volgens Vincent afscheid nemen. Zoals de zon vlak nadat hij ondergaat nog een streepje licht achterlaat. Daarin ziet de dichter een metafoor voor afscheid. ?Er blijft altijd iets moois achter. Je kunt er nog naar kijken, maar als je niet snel bent, is het weg.?
Vincent haast zich echter te zeggen dat het niet alleen om afscheid gaat in zijn bundel. ?Het is zeker niet mijn bedoeling om iemand depressief te maken?, lacht hij. ?Wat wel mijn bedoeling is? Ik hoop dat mensen het mooi vinden. Ik wil in ieder geval niets opdringen. Ik zou het fijn vinden als de lezer zijn eigen betekenis uit mijn gedichten haalt. Ik sprak laatst iemand die een van mijn gedichten ging uitleggen. Hij haalde er iets totaal anders uit dan ik bedoeld had. Dan ben ik geslaagd. Ik maak het liever niet te concreet. Het is geen rijmelarij van: ?ik hou van jou'. Niet dat daar iets mis mee is, maar je kunt het ook anders zeggen.?
De bundel wordt op 4 september gepresenteerd om 19.30 uur in Blue Music, de zaak van zijn vriend, Geert Bloupot. Tijdens deze avond overhandigt Vincent het eerste exemplaar aan Bort Koelewijn. Vervolgens draagt hij voor uit zijn werk. Kijk voor meer informatie op www.vincentcorjanus.nl.
