Afbeelding

Raadspraat: De zorg op zijn kop

· leestijd 1 minuut Algemeen

Een klein half jaar zijn de decentralisaties van de zorg gaande. Grote delen van zorg zijn volledig op de kop gezet en dat gaat gepaard met grote bezuinigingen. Een van de goedkoopste, preventiefste en efficiëntste manieren van zorg was de huishoudelijke hulp.

Alle mensen die gebruik maakten van deze manier van zorg hebben een zogenaamd keukentafelgesprek gehad om te kijken hoe ze de zorg verder moeten inrichten. Het keukentafelgesprek was ook direct een exit gesprek, vanaf 1 juli wordt er geen huishoudzorg meer betaald door de gemeente. Nu kan het voor mensen met een goed gevulde portemonnee geen probleem zijn, ze regelen en betalen de huishoudhulp zelf. Voor mensen met het laagste inkomen is een vangnet geregeld, zij kunnen bijzondere bijstand aanvragen. Dan is er een grote tussengroep, mensen die meer inkomsten hebben dan 110 procent van de bijstandsnorm. Deze mensen kunnen geen beroep doen op de bijzondere bijstand, ze mogen de zorg zelf regelen en betalen.
De afgelopen maanden heeft de SP veel reacties gehad van deze groep mensen. Hartverscheurende verhalen van mensen die hun wekelijkse hulp zien vertrekken en het zeer somber inzien voor de nabije toekomst. Hun vertrouwde hulp, waar ze jarenlang op konden bouwen, moet stoppen. Structuur valt weg, een observerende en controlerende hulp die een oogje in het zeil houdt komt straks niet meer en de paar duizend euro, gespaard voor de uitvaart, moet worden aangesproken om de hulp te betalen. Een stuk professionele hulp valt weg en daarmee vervalt ook werk voor tientallen medewerkers van thuiszorgorganisaties.
Voor veel huishoudens valt een inkomen weg wat vaak broodnodig is om een normaal leven te kunnen leiden. Toename van kinderen die in armoede opgroeien omdat er een inkomen weg valt. Een groter beroep op de voedselbank die de aanvragen niet zien slinken. Minder kansen op de arbeidsmarkt omdat het aantal werkzoekenden de afgelopen jaren gestegen is. De euforie over de groei van de economie gaat niet op voor deze groep mensen. Het zijn de persoonlijke en aangrijpende verhalen die de SP vaak hoort. Als raadslid wil ik graag deze verhalen doorvertellen omdat er veel onwetendheid is wat de gevolgen zijn van ingrijpende zorghervormingen. Voor zowel diegene die zorg ontvingen als zij die het gaven zijn het soms zware tijden, er is veel leed. Nu zou u kunnen denken, wat moet ik hiermee ik heb er toch niets mee te maken? Toch wel, samenleven doe je samen, niet alleen.