Veel belangstelling voor concert op gerestaureerd orgel Buitenkerk
· leestijd 1 minuut Cultuur- Door Fred Sollie -
KAMPEN – De Buitenkerk bezit een van de mooiste orgels in Kampen. Het is gemaakt door Albertus Antoni Hinsz die ook het grote orgel in de Bovenkerk bouwde. Het instrument werd onlangs gerestaureerd. Bram Brandemann, de nieuwe organist van de Buitenkerk, liet het orgel vrijdagavond tijdens een concert in al zijn facetten horen. Hij had daarvoor een programma samengesteld met werken uit verschillende stijlperiodes.
Begonnen werd met de Fantasia BWV 562 van Bach. Een meditatief stuk dat ingetogen werd gespeeld met één van de mooiste registers van het orgel: de 16e eeuwse prestant.
Hierna klonk het virtuoze Praeludum en Fuga in D van Dietrich Buxtehude (1637-1707). Dit werk heeft diverse improvisatorische passages waarin de organist zijn muzikale verbeelding kan laten gaan. Die expressiviteit misten wij in deze uitvoering. Alle noten waren er maar het werd allemaal te braaf gespeeld.
Vervolgd werd met het prachtige ‘O mensch, bewein dein Sünde gross’ van Bach. Fijnzinnig gespeeld met als uitkomende stem de Gedacktquint, een nieuw register naar voorbeeld van het orgel in de Bovenkerk.
Op het programma stonden twee improvisaties, waarvan één in partita-vorm (een variatiereeks), waarmee Brandemann de vele klankkleuren van het orgel demonstreerde.
Van Robert Schumann (18101-856) werd een deel uit diens opus 56 gespeeld. Muziek uit de vervalperiode van de orgelliteratuur en van mindere kwaliteit dan zijn latere opus 60.
Na een jazzy-achtig werkje van Joh. Matthias Michel (* 1962) klonk een vertolking van een intiem koraalvoorspel uit opus 67 van Max Reger (1873-1916), de belangrijkste Duitse orgelcomponist na Bach. Dit juweeltje werd prachtig gespeeld en verrassend stijlvol geregistreerd.
Het concert werd besloten met Marche triomphale ‘Nun danket alle Gott’ van Sigfrid Karg-Elert (1877-1916), een veel geprezen en veel verguisde componist uit de moderne Duitse orgelschool. Hoewel dit werk duidelijk bedoeld is voor een groot romantisch orgel, wist Brandemann in geïnspireerd spel creatief om te gaan met de beperkingen die het Buitenkerk-orgel voor dit werk heeft.
Al met al was het concert een warm pleidooi voor dit prachtige instrument. Het talrijke publiek beloonde de organist met een staande ovatie.
