Raadspraat GroenLinks: Zomertijd

Ik kuierde een rondje door het Groene Hart en zag in flarden ons politieke jaar aan me voorbijgaan. Een pittig jaar was het. Een miljoenentekort maakte plannen en dromen voor onze gemeente onzeker. Elke cent moet opeens drie keer worden omgekeerd. Het is hard werken om te blijven doen wat goed is voor onze gemeente en voor alle mensen die hier leven en werken. Het leidt soms tot vertraging; als de kale stukken in het park waar wel gekapt is, maar nog niets geplant. Sommige dingen gebeuren voorlopig niet of worden soberder.
Er kwamen al wandelend meer associaties. In dit Hart gebeurt veel wat raakt aan het hart van ons samenleven.
Het Hart is een plek om elkaar te ontmoeten, afgesproken of spontaan, op de bankjes, in een zonnetje op het gras, in de natuurspeelplaats. Op braakliggende grond kwam een lounge voor jongeren. Plek om te chillen, muziek te maken of een potje te voetballen. Het kwam er dankzij geld uit Den Haag, speciaal bestemd voor jongeren in coronatijd. Zeker nu het virus zich weer verspreidt, misschien wel juist via jongeren, is het goed dat zij hun eigen buitenplek hebben.
Het Hart is deze zomer een groen podium. Vijf zondagen op rij zorgt Ventura voor een route met ‘levende standbeelden’ tussen de poorten. Op 14 en 15 augustus is de kindervoorstelling ‘Het ezeltje’ bij de Cellebroederspoort; ‘een cadeau van de gemeente’ noemt maker Willien van Dam het. Bij zeven bankjes in het park kun je via je telefoon luisteren naar een hoorspelroute, met dank aan Peter Schräder en Martin-Jan van Santen. Kampen en cultuur horen bij elkaar. Daarom staat GroenLinks op de rem voor te grote bezuinigingen op cultuur. In een levendige stad zijn onze culturele instellingen én de culturele makers met hun kunstwerken, bijzondere wandelingen en producties onmisbaar.
Dichtbij de kinderboerderij ontstaat een voedselbos. Hier groeit een plek voor fruit- en notenbomen, groenten, bessenstruiken en planten waar insecten goed van leven. Iedereen kan helpen bij de aanleg; door de handen uit de mouwen te steken of door een boom, een struik of zaaigoed te schenken. Het wordt gestaag een bos waar we kunnen beleven hoe voedsel groeit; aardappels in de grond, courgettes erop en noten er ver boven. En zeker zo mooi: het wordt een bos dat straks hartelijk uitdeelt wat het opbrengt.
Delen. Halfweg het Groene Hart voel ik dat het daar vooral om draaide afgelopen jaar. Ruimte delen, elkaar verrassend ontmoeten en nieuwsgierig zijn naar anderen. In coronatijd werd dat ook: met liefde afstand (blijven) bewaren om samen gezond te blijven. We zochten manieren om het geld zo te delen dat we in stand houden wat het allerbelangrijkst is. In één voorbeeld: ik ben blij dat bij de al geplande bijstelling van het armoedebeleid goed is geluisterd naar de mensen die het aangaat en dat dit leidde tot betere regelingen voor kinderen. En het allerbelangrijkste, als ik wat mijmer in het Hart? Dat we samen deze wereld delen en maken, met al onze kleuren, al onze verhalen en dromen. ‘Werk in uitvoering’.
Goede zomertijd!

Reageren? Dat kan via niekejansen@groenlinkskampen.nl