De beste wensen voor 2021
AlgemeenKAMPEN - Pfiew, 2020 zit er bijna op. In januari waren we nog optimistisch. Een jaar vol nieuwe kansen, we hadden ambitieuze plannen. Hoe gingen we dit nieuwe topjaar eigenlijk noemen? Twintigtwintig of tweeduizendtwintig? Het optimisme van toen lijkt nu bijna kinderlijk naïef. Aaaaah, al die volwassenen met hun schattige voornemens. Het jaar was nog geen anderhalve meter onderweg of Covid nieste alles van tafel en stortte de wereld in een maandenlang skypegesprek.
We zijn ruw wakker geschud. Afstand houden, elbow-bumps, mondkapjes, bleekmiddel injecteren; wie nu normaal doet, doet al gek genoeg. We zitten thuis, een bezoek aan Ikea voelt als als hedonistisch escapisme. Toekomstplannen? We houden negentien slagen om de arm. Eerst het schoolrapport van Mark en Hugo afwachten. Voor de cultuursector en de café’s is het de hoogste tijd. De zorgsector loopt het vuur uit de crocs. En er is verdriet, heel veel verdriet, vooral bij mensen die dierbaren verloren.
2020 mag in quarantaine. Op naar de pijnlijke armen door Pfizer en dan… hopelijk… overvolle festivals, uitpuilende kroegen, theaters waar honderden mensen zij-aan-zij huilen van het lachen, kerken waar iedereen tot lang na het zingen blijft zitten, winkelstraten waar je per ongeluk tegen elkaar aan kan stoten, overvolle treincoupé’s waar geen plek te vinden is, lekker met een mandje door de supermarkt. 2021 heeft geen goede voornemens nodig. Als we het vorige jaar maar achter ons kunnen laten. Weg met het nieuwe normaal, dat is al heel wat.
Laten we van 2021 geen bijzonder jaar maken, maar gewoon een jaar waarin we met z’n allen eens lekker normaal gaan doen. Alleen dat zou al geweldig zijn. En laten we hopen dat ik vanaf deze plek volgend jaar niet hoef te zeggen dat zelfs dat voornemen al kinderlijk naïef was.
(door Nick de Vries)