Kamper Kogge naar Engeland

In 2015 was de Kamper Kogge uitgenodigd voor een hanzefestival-weekend door de Hanzestad Kings’Lynn aan de oostkust van Engeland. Schipper was Jan Jonker en als tweede schipper was mee Willem Doorduin, reder en schipper van twee zeeschepen; een kustvaarder en een vrachtschip dat ‘ bolletje rond rondvaart,’ zoals Willem dat zo mooi verwoordde. 

Na een lange tocht van maanden op zee had Willem een maand vrij. Zijn vrouw was een collega van kogge-vrijwilligster Ina Hup en via haar verhalen leek het Willem wel eens interessant om met de Kogge een reis mee te maken en zo geschiedde. Voor de sluis in IJmuiden moest wat lang gewacht worden. Iemand opperde het idee om alvast wat Engels te gaan praten. Iemand vroeg aan Volcmar of er al koffie was gezet. Deze antwoordde: ‘Yes, the coffee is walking.’ Zo ontstond het eerste ‘Van Gaaltje’ en er zouden er nog vele volgen. Iemand deed iets doms en kreeg te horen: ‘you standing for pale!’

Over Zee
Toen de Noordzee op. Voor het eerst naar het westen. Helaas een westenwind. Dus op de motoren. In 20 uur meerden we af in Great Yarmouth aan een steiger in het oude centrum. Toen alles opgeruimd was en we allemaal in een kring op het dek zaten, was het tijd voor een aanleggertje. Voor het eerst in Engeland! Iemand zei: ‘ dat worden dus wel twee aanleggertjes!’

Koffie
Willem nam het woord: ‘ik ben met m’n coaster hier vaker geweest. Deze stad is een verlopen, oude visserijstad met een grote werkeloosheid, ook bij de jeugd. Er heerst hier een enorm drankprobleem. Sterke drank in de openbare ruimte is streng verboden. Zelfs niet op terrassen en in de kuip of op het dek van je boot!’ ‘ Je maakt een grapje Willem,’ zei iemand. Nee, serieus het is echt waar!’ Schipper Jan ging naar beneden en kwam even later naar boven met een dienblad met koffiekopjes en een koffiekan. En wat zijn we toen heerlijk aan de koffie geweest! En Willem deed ook mee.

Ankeren in de nacht
De volgende dag noordwaarts. Er kon gezeild worden. Jan Pol ving een paar vissen met z’n hengel. Voor het artistieke stadje Wells next the See moesten we een nacht voor anker. Willem, ervaren Engels spreker, hoorde van de havenmeester dat we pas de volgende dag door een loodsbootje opgehaald zouden worden. Dat vanwege de smalle, bochtige geulen met ondieptes. Nog nooit gedaan, een hele nacht voor anker. Werd als volgt geregeld: met 12 bemanningsleden werd het met twee man/vrouw twee uur op ankerwacht om dan te worden afgelost. Goed te doen en heel bijzonder een nacht op zee met de Kogge voor anker! De volgende dag het stadje door gewandeld veel kunstwinkels en ateliers. Net ons Bergen op Zee.

Kings’ Lynn
Zeilend langs de mooie Engelse kust noordwaarts. Weer een nacht voor anker. Het havendienstbootje loodste ons vanuit de baai The Wash de rivier de Great Ouse op naar de Engelse Hanzestad. We waren het enige schip en lagen aan een drijvende steiger. Verschil tussen laag en hoog water was er negen meter! Mooi weekend daar vlak naast het middeleeuwse centrum. Met vechtende ridders, oude ambachten en oude muziek. Erg veel bezoek aan boord. Onze jongste vrijwilliger hoorde ik bij de loopplank ter welkom zeggen: ‘I hate you harty welcome!’ Vertaald: ‘ ik haat u hartelijk welkom!’ Ook ontvingen we de burgemeester en zijn vrouw aan boord en kregen de vlag van Kings’Lynn. Met begeleiding van schipper Jan met de trekzak zongen we een lied in het Engels voor de gasten.

Terugreis
Gunstige wind. Rechtstreeks op Den Oever af. Onderweg heel veel windmolenparken en boorplatforms gezien. Van de 36 uur varen, zeilden we 26 uur! Ook de nacht door met vier bemanningsleden vier uur op wacht en dan wisselen. Kortom: een unieke, fantastische tocht met onze Kamper Kogge of te wel ‘the Black Lady!’

Door Volcmar.